Kinesiologie

Kinesiologie wordt door gebruikers alsvolgt omschreven. Kinesiologie berust op het gebruiken van zogenaamde spiertesten, om disbalansen te vinden in het lichaam op structureel, chemisch, emotioneel en energetisch niveau en om de energetische veranderingen te evalueren. Kinesiologie is een mix van aspecten uit de Chinese geneeskunde, de meridianenleer, de acupunctuur, chiropractie, voedingsadviezen en orthomoleculaire therapie.

Kinesiologie is een algemene term en betekent ‘de leer van de beweging’. Kinesiologie is ontwikkeld in het begin van de twintigste eeuw door de orthopedisch chirurg R.W. Lovett. Deze arts gebruikte bepaalde spiertesten om de toestand van patiënten met verlammingen,ontstaan door polio en zenuwbeschadigingen, in kaart te brengen.

Zijn werk werd in 1932 gepubliceerd. Het echtpaar Henry en Florence Kendall borduurden voort op het spiertestsysteem van Lovett en publiceerden dit in 1949 in het boek ‘Muscle Testing and Functioning’. Vanaf toen is het idee van het testen van de kracht van spieren verder ontwikkeld door een chiropractor, Dr. George Goodheart, die in het algemeen gezien wordt als de stichter van de toegepaste kinesiologie (Applied Kinesiology).

Applied Kinesiology, toegepaste kinesiologie

Goodheart ontwikkelde een vorm van therapie voor verzwakte spieren door aanhechting en oorsprong van deze spier te masseren. Vanaf de zestiger jaren van de 20ste eeuw legde hij de verbinding met de acupunctuur. Hij hing uit van een relatie tussen spieren, meridianen en organen, zoals dat ook in de acupunctuur gezien wordt. Bij zijn pogingen om verzwakte spieren te versterken gebruikte hij massage van acupunctuurpunten. Hij sprak toen van ‘Applied Kinesiology’ en in 1973 werd in Amerika de ‘International College of Applied Kinesiology’ opgericht. In de zeventiger jaren schreef een volgeling van Goodheart, John F. Thie, een boek dat tot doorbraak: zou leiden: ‘Touch For Health’.

Een andere leerling van Goodheart, Alan Beardall, ontwikkelde de bekende vingerspiertesten. Dit is echter een geheel nieuw principe. De spiertesten worden namelijk ingezet om inzicht te krijgen in de status van emoties e.d. bij een patiënt. De psychiater Hawkins voegde toe dat de spiertesten eigenlijk een soort leugendetector vormen om direct met het onderbewuste van de patient te kunnen communiceren. Er zijn aanwijzingen dat de resultaten echter ook zouden kunnen berusten op de zogenaamde ideomotorische effecten, dat zijn effecten die optreden doordat de tester hele kleine onwillekeurige bewegingen maakt, die in de richting gaan van de door de tester gewenste resultaten, zonder dat de tester zich daarvan bewust is. Wel is aangetoond dat de spierkracht minder is bij een bewuste leugen.

Er zijn inmiddels ruim 200 verschillende spiertesten ontwikkeld. Bij de diagnosestelling kunnen ook grotere spieren, zoals de schouderspier, gebruikt worden. De kinesioloog gebruikt deze testen om een idee te krijgen waar, waarom en wanneer de balans in het lichaam verstoord is. Hier zien we de verwantschap met de acupunctuur optreden. Er wordt vanuit gegaan dat overgevoeligheid voor bijvoorbeeld voedselbestanddelen leidt tot voelbare krachtsvermindering in een spiergroep, wanneer het product waar men allergisch voor is, wordt vast gehouden. Ook zouden emotionele gedachtes invloed hebben op de spierkracht.

Deze diagnostische invalshoek is slechts in enkele studies getest. De literatuur neigt tot een negatief beeld. Een andere probleem is dat niet-artsen deze methode hanteren om tot een diagnose te komen en therapie in te stellen.

In een methodologisch goed opgezette studie kon met toegepaste kinesiologische testen niet tot een consistente uitspraak gekomen worden over tolerantie ten opzichte van tandheelkundig vullingsmateriaal. De studies die de methode toepasten om allergie op te sporen waren eveneens niet steunend voor de toegepaste kinesiologie. Zelfs een zogenaamde test-retest studie, in een tijdschrift voor complementaire geneeskunde gepubliceerd, was negatief.

Beoordeling kinesiologie

De toegepaste kinesiologie op basis van spiertesten wordt niet ondersteund door resultaten van studies. De methode lijkt interessant maar heeft als diagnosticum voroalsnog geen toegevoegde waarde voor de reguliere geneeskunde. De diagnostische methode krijgt een oranje-rood stoplicht. Nieuwe studies zullen de uiteenlopende claims, die vooral veel op het internet te vinden zijn, moeten ondersteunen.

© IOCOB 2005

Sites

• Stichting Kinesiologisch Netwerk Nederland (KNN)
• Kinesiologie in Nederland
• Trainings Organisatie Professionele Kinesiologie
• Skepsis: een skeptisch en kritisch artikel
• Kinesiology Connection (Eng.)
• International College of Applied Kinesiology (FAQs, etc.) (Eng.)
• Articles about Kinesiology
• Applied kinesiology
• Unproved diagnostic and therapeutic approaches to food allergy and intolerance.
• Alternative tests in the diagnosis of food allergies
• Test-retest-reliability and validity of the Kinesiology muscle test
• Correlation of applied kinesiology muscle testing findings with serum immunoglobulin levels for food allergies.
• Evaluating the clinical relevance of food sensitivity tests: a single subject experiment.

Literatuur

1. Atlas EE. Rehabilitation of children with diffuse muscular hypotonia and neurophysiologic criteria of its effectivness. Vopr Kurortol Fizioter Lech Fiz Kult 2002; (2):26-29.
2. Boniver R. Role of kinesitherapy in the treatment of vertigo. Rev Med Liege 2003; 58(11):669-674.
3. Caruso W, Leisman G. The clinical utility of force/displacement analysis of muscle testing in applied kinesiology. Int J Neurosci 2001; 106(3-4):147-157.
4. Caso Ml. Evaluation of Chapman’s neurolymphatic reflexes via applied kinesiology: a case report of low back pain and congenital intestinal abnormality. J Manipulative Physiol Ther 2004; 27(1):66.
5. Dunk NM, Chung YY, Comptom DS, et al. The reliability of quantifying upright standing postures as a baseline diagnostic clinical tool. J Manipulative Physiol Ther 2004;27(2):91-96.
6. Friedman MH, Weisberg J. Applied kinesiology: double-blind pilot study. J Prosthet Dent 1981;45(3):321-323.
7. Garrow JS. Kinesiology and food allergy. Br Med J 1988;296(6636):1573-1574.
8. Gregory WM, Mills SP, Hamed HH, Fentiman IS. Applied kinesiology for treatment of women with mastalgia. Breast 2001; 10(1):15-19.
9. Grossi JA. Effects of an applied kinesiology technique on quadriceps femoris muscle isometric strength. Phys Ther 1981;61(7):1011-1016.
10. Haas M, Peterson D, Hoyer D, Ross G. Muscle testing response to provocative vertebral challenge and spinal manipulation: a randomized controlled trial of construct validity. J Manipulative Physiol Ther 1994; 17(3):141-148.
11. Jacobs GE, Franks TL, Gilman PG. Diagnosis of thyroid dysfunction: applied kinesiology compared to clinical observations and laboratory tests. J Manipulative Physiol Ther 1984;7(2):99-104.
12. Katic R. Identification of biomotor structures as a precondition for programming kinesiologic education in children aged seven to nine years. Coll Antropol 2003;27(1):351-360.
13. Kenney JJ, Clemens R, Forsythe KD. Applied kinesiology unreliable for assessing nutrient status. J Am Diet Assoc 1988;88(6):698-704.
14. Klinkoski B, Leboeuf C. A review of the research papers published by the International College of Applied Kinesiology from 1981 to 1987. J Manipulative Physiol Ther 1990;13(4):190-194.
15. Lawson A, Calderon L. Interexaminer agreement for applied kinesiology manual muscle testing. Percept Mot Skills 1997 Apr;84(2):539-546.
16. Ludtke R, Kunz B, Seeber N, Ring J. Test-retest reliability and validity of the kinesiology muscle test. Complement Ther Med 2001;9(3):141-145.
17. Mickleborough TD, Murray RL, Ionescu AA, et al. Fish oil supplementation reduces severity of exercise-induced bronchoconstriction in elite athletes. Am J Respir Crit Care Med 2003;168(10):1181-1189.
18. Moncayo R, Moncayo H, Ulmer H, et al. New diagnostic and therapeutic approach to thyroid-associated orbitopathy based on applied kinesiology and homeopathic therapy. J Altern Complement Med 2004;10(4):643-650.
19. Nyabenda A, Briart C, Deggouj N, et al. [Benefit of rotational exercises for patients with Meniere’s syndrome, method used by the ENT department of St-Luc university clinic]. Ann Readapt Med Phys 2003;46(9):607-614.
20. Pothmann R, von Frankenberg S, Hoicke C, et al. Evaluation of applied kinesiology in nutritional intolerance of childhood. Forsch Komplementarmed Klass Naturheilkd 2001; 8(6):336-344.
21. Schmitt WH Jr, Yanuck SF. Expanding the neurological examination using functional neurologic assessment: part II neurologic basis of applied kinesiology. Int J Neurosci 1999; 97(1-2):77-108.
22. Sudsawad P, Trombly CA, Henderson A, Tickle-Degnen L. Testing the effect of kinesthetic training on handwriting performances in first-grade students. Am J Occup Ther 2002; 56(1):26-33.
23. Surovenko TN, Iashchuk AV, Iansons TIa, Ezhov SN. Efficiency of kinesi- and hydrokinesitherapy in children with bronchial asthma. Vopr Kurortol Fizioter Lech Fiz Kult 2003; (3):29-32.
24. Teuber SS, Porch-Curren C. Unproved diagnostic and therapeutic approaches to food allergy and intolerance. Curr Opin Allergy Clin Immunol 2003; 3(3):217-221.
25. Tashiro MT, Orlandi R, Martins RC, dos Santos E. New therapeutic trends in nursing-natural therapies-assistance programs. Rev Bras Enfrm 2001;54(4);658-667.
26. Triano JJ. Muscle strength testing as a diagnostic screen for supplemental nutrition therapy: a blind study. J Manipulative Physiol Ther 1982;5(4):179-182.

Gerelateerde artikelen