Sat Nam Rasayan healing en Guru Dev

Sat Nam Rasayan (SNR) betekent ‘je diep ontspannen in de heilige naam‘ en is een moderne voor de westerse mind ontsloten wijze van Yoga en healing waarvan de wortels te vinden zijn in verschillende yoga tradities en de genezingsrituelen van de Sikh en uit het sjamanisme. De essentie is dat de beoefenaar zijn geest leeg maakt, en zo in de staat van shunyata komt, wat binnen de SNR de ‘heilige plek’, sacred space, genoemd wordt. Dat wordt door Eckhart Tolle aangeduid met ‘Stilte’. Afwezigheid van de innerlijke dialoog, het gebabbel. Vanuit die staat van bewustzijn wordt dan door de healer contact gezocht met de patient en in die staat wordt de heling overgedragen. Die heling wordt als het ware gedragen door de intentie van de healer om ook daadwerkelijk te healen, waarbij ook de intentionaliteit, naast shunyata, een belangrijke rol speelt.

Binnen de Sikh-traditie is deze traditie aan Gurudev Singh Khalsa (1948) overgedragen door zijn meester, de Yogi Bhajan (1929–2004), een bekende kundalini-yoga en meditatie meester uit de Sikh-traditie. De traditie van healen is terug te leiden tot Guru Ram Das, een Sikh heilige uit Punjab, die leefde rond 1550.

De centrale spil van deze healing-methode is dus wat genoemd wordt, de meditatieve neutrale staat, die bereikt kan worden via een heel scala aan bodymind oefeningen, welke alle de beoefenaar geheel in het Hier en Nu brengen. In deze neutrale staat van Shunyata is er rust, helderheid en stilte en in die stilte lossen alle conflicten, spanningen en problemen zich op. Als de beoefenaar of healer in deze staat contact maakt met een patient dan kan de healing plaatsvinden. Volgens de organisaties die deze healing steunen werd Sat Nam Rasayan eeuwen lang in het geheim beoefend maar is sinds 30 jaar nu voor iedereen toegankelijk gemaakt.

Meditatie effect meetbaar aan melatonine

Als je echt kan mediteren, helpt dat om het hele systeem wat wij zijn te ontspannen. Een biologische factor waar je die ontspanning aan kunt aflezen is het melatonine gehalte. In een gecontroleerde studie bleek dat mediteren het meetbare melatonine gehalte daadwerkelijk kon verhogen ten opzichte van mensen die niet mediteerden.

Basho’s grootse haiku over een klein bloempje

Als ik voorzichtig kijk, de Nazuna bloeit in de heg! Een haiku van Basho. Een meditatief gedicht. Je moet weten dat de nazuna een nietszeggend bloempje is, maar Basho Ziet de Bloem zoals die is, zonder de context die wij over elk fenomeen draperen. Wij vergelijken alles, omdat dat onze staat van bewustzijn is, Basho ziet de naakte werkelijkheid. Zoals alleen een mysticus kan. Deze haiku geeft aan wat meditatief bewustzijn is en kan zijn.

Deze haiku is van de verlichte meester Basho, en het mooiste commentaar op deze Haiku is dat van Osho. 

Waar Mindfulness een steek laat vallen.. de Dhammapada

Mindfulness is een soort uitgeklede versie van wat de Boeddha zelfwaarneming noemt (‘watch yourself’ in de vertaling van Byrom). De Boeddha start echter niet met zelfwaarneming. Zelfwaarneming is alleen maar de tweede stap naar de complete meditatie. De eerste stap staat duidelijk in de Sutra met als simpele titel: ‘Jijzelf’. Het is de belangrijkste anker van ware meditatie, een anker zonder hetwelk mindfulness krachts- en inhoudsloos is. Wat zegt de Boeddha over mindfulness? Dat het alleen maar in combinatie tot waarheid en zelfinzicht kan leiden. De Boeddha zegt in de 12de Sutra van de Dhammapada namelijk heel precies waar het om gaat:

Herijken van mij en de wereld volgens Dhammapada

In een wereld waarin Obama tegen de stroom in roeit en onze politici de boel weer op stelten zetten, is het de hoogste tijd om in te zien dat we zo niet verder kunnen. Met onze simpele reactiepatronen en onze vooroordelen. We zijn niet eens bij machte de chaos in ons eigen denken en voelen te structureren, om maar te zwijgen over het onvermogen om de mondiale problemen op te lossen. Het is misschien voor velen too much, maar we zouden zeer gebaat zijn bij In-Keer….;) Om onszelf eens grondig in de revisie te doen. Dat helpt de wereld waarin we leven. Begin bij jezelf zogezegd. Hier een pleidooi om weer eens de hand in eigen boezem te steken, en ons eigen leven eens te her-ijken! Waarom? Hoe? Wat is de zin daarvan? Dat alles hier.

Navanath Sampradaya: de negen meesters

In onze wereld wordt het steeds duidelijker dat we er ZELF iets aan moeten doen. Het overlaten aan de politici dat levert alleen maar ruis en ellende op, zo zien we steeds weer. ZELF er iets aan doen betekent dat we eerst de grote schoonmaak in eigen huis moeten gaan bedrijven. Voor een grote schoonmaak zijn schoonmaakmiddelen nodig. En bij de schoonmaak van het ZELF kunnen we niet naar Albert Heyn gaan. Maar wel naar de Navanath Sampradaya, en met name naar de laatste telg van die familie, de bijzondere Sri Nisargadatta Maharaj.  Zijn boek ‘I am That’ is een van de beste schoonmaakmiddelen van het ZELF is die ik de laatste 10 jaar heb mogen vinden. Naast de Dzokgen, waarover ik enkele dagen geleden schreef, de Dhammapada van de Boeddha en het werk van Gurdjeff en Osho staat Maharaj op dezelfde hoogte.

Dzokchen: doorklief de bullshit

Dzokchen is de meest heftige vorm van het Tibetaanse boeddhisme, je zou het de ‘cut the crap’ methode kunnen noemen. Of ‘stop de bullshit’. Het gaat om het direct doorzien van de aard van de werkelijkheid als een manifestatie van onze eigen geest. Of, simpel gezegd, wat je ziet, hoort en ervaart, dat ben jezelf. Dus zeur niet, grijp je niet vast aan pleziertjes en gesel jezelf niet in dit leven, want je doet het allemaal zelf. ‘Wat je zegt dat ben je zelluff’ herinner je die nog van vroeger als je je schoolvriendje uitmaakte voor oude haring? Nou zoiets is Dzokchen, alleen dan wat dieper en serener.

Wakend tussen de dromers

Om wakend tussen de dromers te leren leven, om de Boeddha te citeren in de Dhammapada, is de gang naar de waarnemer de geeigende gang. De Dhammapada is eigenlijk de enige echte tekst over innerlijke psychologie.

Een goede vriend van mij, die ook medewerker van IOCOB is, studeert psychologie. Boeiend om te zien dat geen van de boeken en teksten die hij moet bestuderen ook maar een Jota inhoud bevat, gemeten naar de oneindige rijkdom op het vlak van de zelfkennis die de Dhammapada bezit. Centraal in zelfkennis zou eigenlijk het inzicht moeten zijn dat wij allen slaaf zijn van onze gedachten en gewoonten, en dat we ons hele leven dromen. Verblind door onze conditioneringen bezitten we geen enkele oorspronkelijke gedachte. Kijk maar eens diep in je eigen geest. Alles wat je daar vindt, zijn oprispingen van je ouders, vrienden en leraren. Of, zoals de Zen-leraren het wel verwoorden: je bent je eigen oorspronkelijke gezicht vergeten. In de Dhammapada vinden we de meest pure tekst op het gebied van de zelfkennis, de Echte Psychologie.

Geen Ja, geen Nee: MU

IOCOB was aanwezig op de Zen-workshop op Ameland, januari 2010, onder leiding van Genpo Roshi, een Amerikaanse Zenmaster, die de oude Zen-tradities van meditatie (Zazen) combineert met een moderne methode om zelfinzicht te krijgen, de voice dialogue. We gaan in op een boeiend aspect van deze workshop: Mu.

Mansur Al-Hallaj: de man die zijn naam niet herinnerde

Mansur Al-Hallaj was een Sufi mysticus omstreeks 900 na Christus, die bekend geworden is als de man die zijn naam nier herinnerde. Hij sprak over God als zijn Geliefde, zijn vriend en als mensen hem vroegen wie hij was, wees hij op zijn tulband en zei, hierin kan alleen God gevonden worden, of hij opende zijn mantel en zei: hierin woont God alleen. Zijn weg kwam overeen met de weg van veel mystici, die de essentie van meditatie belichamen. Zij verdwijnen als persoon om gevuld te worden met God, of met het Goddelijke. Mansur was een totale rebel in zijn tijd, en werd dan ook niet voor niets door de reguliere schriftgeleerden veroordeeld als een ketter. Zijn weg eindigde in de gevangenis en daarna werd hij vreselijk gemarteld.