Resultaten uit de Mucuna pruriens studie

In 2004 publiceerde een aantal Duitse onderzoekers een artikel over de effecten van gemalen zaden van de fluweelboon, Mucuna pruriens, bij patienten met de ziekte van Parkinson. Omdat deze studie de eerste gecontroleerde en dubbelblinde studie was naar de effecten en de veiligheid van dit bijzondere Ayurvedische preparaat, gaan we hier dieper in op de inhoud en de resultaten van die studie. Met name, omdat er in toenemende mate patienten zijn met de ziekte van Parkinson, die de effecten van Mucuna pruriens zelf willen ervaren.

De auteurs van het artikel en hun affiliatie waren achtereenvolgens:

R Katzenschlager^1,2 A Evans¹, A Manson,³ P N Patsalos,⁴, N Ratnaraj,⁴ H Watt,⁵ L Timmermann,⁶ R Van der Giessen,⁷ A J Lees¹

• 1: National Hospital for Neurology and Neurosurgery, London, UK
• 2: Department of Neurology, Donauspital/SMZ-Ost, Vienna, Austria
• 3: Wessex Neurological Centre, University of Southampton, Southampton, UK
• 4: Department of Clinical and Experimental Epilepsy, Institute of Neurology, London, UK
• 5: Medical Statistics Unit, London School of Hygiene and Tropical Medicine and Institute of Neurology, Queen Square, London, UK
• 6: Department of Neurology, University of Düsseldorf, Düsseldorf, Germany 7 Phytrix Ltd, Munich, Germany 

De auteurs beginnen met een verwijzing naar de Ayurvedische geschriften, waarin de ziekte Kampavata beschreven staat, dat zou de ziekte van Parkinson kunnen zijn, die qua symptomen goed reageert op atmagupta, een oude term voor Mucuna pruriens. [1]

Er zijn 3 open studies geweest waarbij 18 en 60 patienten gemiddeld 45 gram/dag van Mucuna poeder van de zaden gebruikten, in toaal equivalent met 1500 mg L-dopa. Er werden significante verbeteringen gezien gedurende de behandeling, gemeten na 12 weken en na 20 weken. Een van de studies gaf aan dat de verdraagbaarheid van Mucuna beter was dan de standaard L-dopa therapie.

De studie patienten

Er werden duidelijk omschreven patienten ingesloten: patienten die stabiel ingesteld waren op anti-Parkinsonmedicatie, maar die desondanks problemen hadden van fluctuerende motorische symptomen en zogenaamde peak-dosis onwillekeurige bewegingen.

Patients with idiopathic PD fulfilling the Queen Square Brain Bank criteria with motor fluctuations and disabling peak dose dyskinesias after each morning L-dopa dose and with a well defined short duration (1.5–4 h) L-dopa response were eligible for inclusion. They were also required to have been stable on fixed doses of anti-parkinsonian treatment for a period of at least 1 month prior to starting the study. 

De studie medicatie en de studie opzet

De studie-opzet was gerandomiseerd, dubbelblind en cross-over. Men mat de effectiviteit aan de lengte van de zogenaamde ‘on-periodes’ en de mate van onwillekeurige bewegingen ten gevolge van een L-Dopa gift. Iedere patient kreeg een challenge dosis L-Dopa en 15 of 30 gram Mucuna poeder in een gerandomiseerd design:

The trial was randomised, double blind, and crossover in design. The main outcome measures were differences in the duration of on periods and in dyskinesia scores during single dose L-dopa challenges. Each patient received a single dose challenge with L-dopa/carbidopa (LD/CD), and the 15 and 30 g mucuna powder preparations in a pre-determined, randomised order generated by computer and based on the order of entry into the study.

The two doses of the mucuna preparation were chosen to correspond to either 100 mg (one sachet containing 7.5 g, that is 500 mg of neat L-dopa) or 200 mg (two sachets together containing 1000 mg of neat L-dopa) of L-dopa in the presence of a decarboxylase inhibitor. This conversion factor was based on published studies comparing clinical and pharmacokinetic L-dopa effects with and without a decarboxylase inhibitor.

De zogenaamde challenge periode volgde na een opname in het ziekenhuis de vorige avond en dat 3 maal met steeds een week ertussen. Steeds op dezelfde tijd in de ochtend, nadat de patient sinds middernacht geen L-Dopa meer had gekregen, werd L-Dopa gegeven, met of placebo, of 15 gram of 30 gram Mucuna poeder.

Patients were admitted to hospital for an overnight stay on three occasions each separated by 1 week. Challenges were performed at exactly the same time in the morning in each patient, after withdrawal of all anti-parkinsonian medication from midnight, and patients took nothing by mouth with the exception of black tea or coffee and water. Patients were randomised to the order of the days on which they would receive the three trial medications: 200 mg L-dopa/50 mg decarboxylase inhibitor (carbidopa) as capsule formulation plus four sachets of placebo as a powder formulation closely resembling mucuna seed powder in consistency and flavour, dissolved in a glass of water, or: 15 g, that is, two sachets of mucuna seed powder (containing 500 mg of L-dopa) plus two sachets of placebo powder plus a placebo capsule identical in shape, colour, and taste to the LD/CD capsule, or: 30 g, that is, four sachets of mucuna seed powder (containing 1000 mg of L-dopa) plus a placebo capsule.  

Er werd een heel aantal monsters uit het bloed genomen, en de patienten werden op een gestandaardiseerde wijze onderzocht. Van te voren werd het behandelingseffect qua grootte ingeschat en op basis daarvan werd berekend dat 8 patienten genoeg waren om te bewijzen dat Mucuna werkzaam is. Dat op zich is al een boeiend gegeven, want dat geeft aan dat het verwachte effect klinisch relevant is en duidelijk meetbaar!

Resultaten

Er werden 9 patienten ingesloten, maar een patient moest braken na 30 mg Mucuna en werd een uitvaller. De patienten gebruikten allemaal ruime doseringen L-Dopa, gemiddeld 572 mg (van 200–1000 mg/dag); andere medicatie bestond uit amantadine bij 2 patienten (200 mg), pergolide bij drie patienten (3.2 mg), ropinirole (18 mg), cabergoline (6 mg), en pramipexole (1.4 mg) elk bij afzonderlijke patienten.  

Bij inname van 30 gram mucuna poeder was de tijd dat L-Dopa werkte (on)meetbaar langer, namelijk 22%. Beide hoeveelheden Mucuna zorgden ook voor een snellere reactie op de L-Dopa, ongeveer een half uur eerder! 

Vervolgens de effecten op de bloedwaarden:

 Figure 1 (A) Plasma concentratie-tijdsprofiel van L-Dopa na het innemen van 200 mg L-Dopa/50 mg carbidopa (wiebertje), 15 gram Mucuna (vierkantje), of 30 gram mucuna (driehoekje) poeder.

 (B) Plasma concentratie-tijdprofiel van 3-OMD (metaboliet van L-Dopa) na 200 mg L-Dopa/50 mg carbidopa (wiebertje), 15 gram Mucuna (vierkantje), of 30 gram (driehoekje) poeder van Mucunazaden. 

In grafiek A zien we iets bijzonders, het L-Dopa niveau in het bloed wordt verhoogd door Mucuna poeder, waarbij 30 gram, de hoogste dosering ook het grootste effect heeft! Het is duidelijk dat we hier dus de L-Dopa zien uit het poeder van de zaden van Mucuna. Ook kan gezien worden, dat de piek eerder bereikt wordt, en dat de hoeveelheid beschikbaar L-Dopa in het bloed groter is (het gebied of de oppervlakte onder de hele curve)

De bijwerkingen waren mild: wat maagklachten en lichte duizeligheid. 

Mucuna Pruriens is een eeuwenoud preparaat uit de Ayurvedische traditie, vermoedelijk al ingezet bij de ziekte van Parkinson, voordat Parkinson zelf de ziekte beschreef (1817).

Als patienten met de ziekte van Parkinson de effecten van Mucuna Pruriens willen ervaren, wijzen we erop dat ze de begeleiding moeten zoeken van een arts die dit preparaat kent, en dat ze ten alle tijde de huisarts en de behandelende neuroloog op de hoogte stellen van het gebruik van Mucuna pruriens!

De klinische studie uit 2000: korte samenvatting

Indiase onderzoekers gaven Mucuna pruriens aan 18 parkinsonpatienten en bschreven het effect in het Journal of Neurological Science.[2] Ze beschreven de effecten aldu
s:

Tremor and bradykinesia were present in 100%, and stiffness and cramp-like pain respectively in 15.4% and alone. These symptoms were improved in 61.5, 69.2, 100 and 75% patients following Ayurveda treatment. The patients, who underwent palliative therapy alone had stiffness (60%), tremor (80%), bradykinesia (100%) and cramps (40%); and 33.3, 50, 40 and 100% of these patients revealed improvement.

Deze behandeling bestond wel uit meer dan Mucuna alleen, namelijk uit een integrale Ayurvedische behandeling, en een drank van vier planten, waaronder Mucuna:

Palliative treatment consisted per-oral administration in milk of the dried seeds and roots of four plants Powdered samples each (in gms) of M. pruriens (4.5) H. reticulatus (0.75), W. somnifera (14.5) and S. cordifolia (14.5) were suspended in 200 ml luke warm milk, administered twice daily an hour prior to any meals.  

In de grafieken zien we in de vierde kolom dat bij een groot aantal patienten de klinische symptomen na een behandeling met Mucuna minder werden, enin de derde en tweede kolom,dat de motoriek en het algemene dagelijkse functioneren verbeterde. 

 

  

Aanvullende literatuur

De andere twee van de drie open studies die uitgevoerd zijn naar de effectiviteit en de bijwerkingen van Mucuna zijn een multicenter studie,[3] en de eerste open trial naar Mucuna Pruriens.[4]

Andere artikelen bespreken de historische aspecten van Mucuna in de ayurvedische literatuur en de alternatieve vormen van behandelen van de ziekte van Parkinson.[5][6][7]

Gerelateerde artikelen