Grootste objectieve website voor
 complementaire en alternatieve geneeskunde

IOCOB

Home > Ziekten > Chronische pijn > Elektroacupunctuur volgens Voll : EAV bij chronische pijn

Elektroacupunctuur volgens Voll : EAV bij chronische pijn

De electroacupunctuur* volgens Voll (EAV) is zinooos bij chronische pijn. EAV is bovendien geen acupunctuur in de strikte zin van het woord, maar een vorm van behandelen op basis van acupunctuurpunten en bepaalde metingen. Door de huidweerstand van die punten te meten, wordt een diagnose gesteld en wordt vervolgens behandeld met homeopathische middelen, of supplementen. De methode wordt niet gesteund door resultaten van recent wetenschappelijk onderzoek, integendeel. De eerste ongecontroleerde positieve gegevens konden in methodologisch verantwoorde studies niet worden gedupliceerd. 

EAV is Bioresonantie

EAV, de electroacupunctuur volgens Voll valt onder de noemer bioresonantie. Althans, dat meent de Eurepese Vereniging voor moderne acupunctuur. We laten deze federatie aan het woord over MORA, VEGA* en BICOM, allemaal bioresonantie* methodieken:

these types of therapy are what could be termed an amalgamation of acupuncture and homoeopathic resonances. Each manufacturers make of unit has advantages and disadvantages over its rivals in treatment applications. Readings from the hands and feet areas are taken utilising Voll acupuncture points.

De European Federation of Modern Acupuncture geeft de relatie aan tussen Voll en de bioresonantie* ook aan als:

“EAV is known by other names such as Electro Dermal Screening, it is also used as a system of measuring points by bio-resonance practitioners.”

Er ziijn dus veel verschillende apparaten op de markt. MORA, BICOM, VEGA* test , VANTAGE™ en de Meritest®.EAV Vollse meetpuntenOm enkele te noemen. Allen komen dus overeen in het meten van de huidweerstand op bepaalde plaatsen of punten van het lichaam.

EAV vormt dus het prototype van de bioresonantie* benadering.

EAV theorie

De theorievorming achter de Vollse electroacupunctuur is moeilijk tot niet te doorgronden en het geheel is vooralsnog niet meer dan een gedachte van een arts, dan een bewezen vorm van diagnostiek en therapie. Het is in ieder geval geen acupunctuur.

We laten een EAV-er aan het woord:

Dr Voll, grondlegger van de EAV“Met behulp van een apparaat wordt de elektrische weerstand ten opzichte van stroom gemeten in bepaalde acupunctuurpunten, gelegen op meridianen. Deze meridianen hebben een directe verbinding met de organen. De uitslag van deze meting is een maatstaf voor de conditie van het orgaan. waarmee het gemeten punt een relatie heeft. Bij een ontsteking is er een verminderde elektrische weerstand en dus een hoge uitslag op de ampèremeter en bij degeneratieve processen is de weerstand hoger en blijft de wijzer lager dan de normwaarde. De metingen worden verricht aan de vingers en tenen, dáár, waar de meridianen beginnen en eindigen. Het gebeurt regelmatig. dat de meetwaarde zich op een bepaalde hoogte instelt en langzaam gaat dalen, tot deze op een lager niveau blijft steken. Dit noemen we de zogenaamde ‘Zeigerabfall’. Dit is een van de belangrijkste criteria voor een energiestoring of functiestoring van een orgaan. Hoe verder de wijzer daalt. hoe ernstiger de afwijking.”

Er is echter vrijwel geen bewijs voor deze interventie te vinden in de tijdschriften die in de grote databank Pubmed besproken worden. We vonden slechts enkele oorspronkelijke artikelen, een hele serie secundaire stukken, maar geen enkel methodologisch verantwoord positief onderzoek dat gepubliceerd werd in een bekend tijdschrift (zie literatuurlijst). De meeste ondersteuning is gepubliceerd in Duitse boeken van enkele decennia geleden of in Duitse tijdschriften over natuurgeneeswijzen, in het zogenaamde grijze circuit. Dit zijn over het algemeen kleine, ongecontroleerde studies. De grotere studies, gepubliceerd vanaf 2000, over de waarde van de EAV konden die vroege positieve resultaten niet dupliceren. In tegendeel, die studies waren negatief.[1] [2]

De dialoog tussen Plasterk en van WIjk is boeiend om te lezen. Prof. dr. R. Plasterk, onze nieuwe minister, was directeur van het Hubbrecht laboratorium in Utrecht en Dr. R. van Wijk is bioloog en onderzoeker van biofotonen. Zij debateren over de Vollse acupunctuur.

Er zijn dus veel verschillende EAV  of EAV-verwante machines op de markt. We noemen noge enkelen: Accupath 1000, Asrya, Biotron, Computron, Dermatron, DiagnoMètre, Eclosion, Elast, Interro, Interactive Query System (IQS), LISTEN System, Matrix Physiofeedback System, Omega AcuBase, OmegaVision, Orion System, Prophyle, Punctos III en Vitel 618. Allen komen overeen in het feit dat de weerstand van de huid op bepaalde punten het vertrekpunt is. In het anglosaksische taalgebied wordt dan ook gesproken over Electrodermal Testing Devices.

EAV Indicaties

De belangrijke indicatiegebieden voor EAV die op het net gevonden kunnen worden, zijn:

    • chronische vermoeidheid,
    • depressieve gevoelens,
    • slapeloosheid,
    • allergieën en voedselintoleranties,
    • huidaandoeningen,
    • amalgaam belasting,
    • gedragsstoornissen bij kinderen,
    • voortdurend zieke kinderen (malaise, koorts, achterblijven in ontwikkeling),
    • chronische ontstekingen,
    • chronische en onbegrepen klachten.

Beoordeling van de EAV, de electroacupunctuur* volgens Voll bij chronische pijn

In het rapport Advies inzake Acupunctuur van de Gezondheidsraad uit 1977 staat over deze methode: ‘De methode kan niet anders dan als gevaarlijke schijnwetenschap worden gekwalificeerd en kan ernstige schade voor de patiënt teweeg brengen’. Hiermee sluit de Gezondheidseraad zich geheel aan bij de visie van de FDA.

Dat laatste deel is zeker een wat overdreven statement. In het rapport van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg van juni 2005, waar ook IOCOB aan meewerkte, staat dat de schade van alle complementaire behandelvormen in Nederland tezamen geen gezondheidsprobleem oplevert. Vollse elektroacupunctuur (EAV) zal vermoedelijk ook niet veel bijwerkingen hebben, maar dat is niet aangetoond.

Omdat er geen evidentie bestaat dat deze vorm van diagnose en behandelen werkzaam is, krijgt de Vollse electroacupunctuur een rood stoplicht. De eerste positieve, kleine studies konden in grotere methodologisch verantwoorde studies niet gedupliceerd worden.

 

Sites voor E.A.V.

EAV Literatuur

Wuthrich B. Unproven techniques in allergy diagnosis. J Investig Allergol Clin Immunol. 2005;15(2):86-90.

Beyer K, Teuber SS. Food allergy diagnostics: scientific and unproven procedures. Curr Opin Allergy Clin Immunol. 2005 Jun;5(3):261-6.

B. Weber. Wissenschaftliche Studien zur EAV-Diagnose – 40 Jahre Elektroakupunktur nach Voll – EAV.

Molen C. v.d. De Electroacupunctuur* volgens Voll (E.A.P.) Ned. Tijdschr.lnt. Gen. 1 (4). 155.159. 1984

American Association of Acupuncture and Bio-Energetic Medicine. Basic explanation of the electrodermal screening test and the concepts of bio-energetic medicine. AAABEM Web site, 1998.

Head H. Die Sensibilitätsstörungen der Haut bei Viszeralerkrankungen, Hirchwal, Berlin, 1898.

Voll R. Elektroakupunktur. M.L. Verlag, Uelzen.

Bergsmann 0, Eder H. Thorakale Funktionsstörungen, Pathologie und Therapie Haug Verlag, Heidelberg, 1977

Kokoschinegg P. Bioelektrische Messungen an Akupunkturpunkten zur Diagnose und Therapiekontrolle. Arbeitsgemeinschaft für Strahlenforschung. Wien , 1975.

Nakatani Y. Ryodoraku Acupuncture Ryodoraku Research Institute,Osaka,1977.

Voll R. Topographische Lage der Messpunkte der Elektroacupunktur M.L. Verlag, Uelzen, 1976. le Teil: Textband. 2e Teil: Bildband 1 und 2. le Supplementband. 2e Supplementband. 3e Supplementband. Bild und Textband 3.

Kramer F. Beitrag zur Beweisfuhrung der Medikament-Testung Electroakupunktur anderthalb Jahrzehnte Forschung und Erfahrung in Diagnostik und Therapie. M.L. Verlag, 1971, pag. 241.251

Morell F. Die Veränderung der Blutsenkung der pH, H2 und RHO-Werte im Blut durch getestete gespritzte Medikamente. Medikamenttestung, Nosodentherapie und Mesenchymentschlackung. M.L. Verlag, 1965, pag. 101-112

Mehlhardt W. Physikalische Beobachtungen zum Phänomen der Medikamenttestung. Voll-Elektroakupunktur. M.L. Verlag, Uelzen, 1965, pag. 236-240.

Krackmar F. Elektroakupunktur in biophysikalischer Betrach. tung Der heutige Stand der Elektroakupunktur M.L. Verlag, Uelzen,1961,pag.17-27.

Krarner F. Die Elektroakupunktur-Diagnostik der Restostitis. M.L. Verlag, Uelzen, 1964.

Kunst M. Toxoplasmose diagnostisiert mit Hilfe der Nosode Toxoplasmose. Voll-Elektroakupunktur, 1971, pag. 155-183.

Hagen C. Umweltgift im Griff dank Elektroakupunktur nach Voll (E.A.V.). ML. Verlag, Uelzen, 1983.

Pischinger A. Das System der Grundregulation. Haug Verlag, Heidelberg, 1975.

Lapp C.H. e.a. Mobilisation de I’arsenic fixé chez le cobaye sous I’influence de doses infinitésimales d’arsenate de sodium. Therapie 1955, 10, pag. 625-638.

Wurmser L. Influence des doses infinitésimales sur la cinetique des eliminations. A.H.F. 1975, pag. 316-324. Recherce exp. Modeme et Horn., M. Plazy, 1967.

Mouriquand G., Cier A., Boiron J. Rétention et mobilisation de toxiques exogènes chez le pigeon. A.H.F. 1975, pag. 235-236.

Lapp C.H. Mobilisation de Bismuth. Therapie 1958, 13 pag. 438-450

Mouriquand G. e.a. Rétention et mobi1isation de toxiques exogènes chez le pigeon. A.H.F., 1961, p.g. 766.

Boiron J., Cier A. Recherches experimentales d’une activité isopathique. A.H.F. 1962, pag. 79b-SOO.

Voll R. Medikamenttestung Nosodentherapie Mesenchymentschlackung. M.L. Verlag, Uelzen, 1965.

Voll R. Diagnostik und Therapie der Umweltbelastung in der Sprechstunde. ML Verlag, Uelzen. 1976.

H.-E. Schurk, B. Wiegele. Physikalische Grundlagen der Elektroakupunktur nach Voll, Ergebnisse der ersten Diplomarbeit an der FH Augsburg, Panta, 3.Quartal 1994, Heft 3, S. 49-54

Referentie

[1] Lewith GT, Kenyon JN, Broomfield J, Prescott P, Goddard J, Holgate ST. | Is electrodermal testing as effective as skin prick tests for diagnosing allergies? A double blind, randomised block design study | BMJ | 2001 January 20: 322(7279): 131-134

[2] Semizzi M1, Senna G, Crivellaro M, Rapacioli G, Passalacqua G, Canonica WG, Bellavite P. | A double-blind, placebo-controlled study on the diagnostic accuracy of an electrodermal test in allergic subjects. | Clin Exp Allergy. | 2002 Jun;32(6):928-32.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.