We roesten toch! Antioxidant theorie gerevitaliseerd
De theorie dat ouder worden en het krijgen van bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson samenhangen met het roesten van de weefsels, of versterkte oxidatie, is een oeroude in de alternatieve geneeskunde. Reden dat veel natuurgeneeskundigen allerlei anti-oxidanten voorschrijven. Tot nu toe was er weinig steun voor bijvoorbeeld hoge doseringen vitamine C, een natuurlijke oxidant. Nu, in het decembernummer van de Archives of Neurology (2009), een revitalisatie van de oxidanten-hypothese bij de ziekte van Parkinson.In een editorial wordt aangegeven dat de bevinding klopt dat bij patienten met de ziekte van Parkinson te weinig natuurlijk anti-roestmiddel in de hersenen aanwezig is. Dit klonk natuurlijk al lang uit de monden van natuurartsen, en was de oorzaak van het voorschrijven van anti-oxydanten, maar nu is het werkelijk vastgesteld. Er is bewijs dat in het centrale zenuwstelsel een belangrijke anti-roestvormer, uraat, te weinig aanwezig is.
We geven de visie even verbatim weer:
More than a half century old and with a great array of supportive data, the Harmon Free Radical Theory of Aging has too often fallen short of the pivotal demonstration that oxidative stress underlies the biology of aging. While antioxidant nutrients are essential, increased supplementation during disease processes has yielded disappointing or even detrimental effects.
Why, if the brain is so poorly protected from oxidants and the center of almost a quarter of the body’s respiration, does increasing antioxidants not have benefit for Parkinson disease (PD), a condition in which oxidative stress has been amply demonstrated? The answer has come to the Parkinson Study Group (PSG) DATATOP Investigators, who show that low serum/cerebrospinal fluid levels of the natural antioxidant urate are a predictor of development of PD.[1]
Uit die grote studie, de DATATOP studie, is dus gebleken dat je inderdaad in de hersenen van patienten met de ziekte van Parkinson te weinig van die anti-oxidanten kan aantreffen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het klakkeloos slikken van allerlei anti-oxidanten bij de ziekte van Parkinson zinvol is. Het falen van bijvoorbeeld hoge doses vitamine C, een andere natuurlijke antioxidant, heeft vermoedelijk te maken met het feit dat vitamine C snel uitgeplast wordt, en niet in de hersenen doordringt.
Anyhow, de antioxydanten-hypothese uit de natuurgeneeskunde heeft ineens vanuit de reguliere hoek een nieuwe betekenis gekregen.
[1] Ascherio A, LeWitt PA, Xu K, Eberly S, Watts A, Matson WR, Marras C, Kieburtz K, Rudolph A, Bogdanov MB, Schwid SR, Tennis M, Tanner CM, Beal MF, Lang AE, Oakes D, Fahn S, Shoulson I, Schwarzschild MA; Parkinson Study Group DATATOP Investigators. | Urate as a predictor of the rate of clinical decline in Parkinson disease. | Arch Neurol. | 2009 Dec;66(12):1460-8. doi: 10.1001/archneurol.2009.247.
Mijn mening bij Parkinson is. Veel oude pijn opruimen die in geheugenplekken ligt opgeslagen, waardoor de vochtbalans te hoog of te laag is. Inzetten Omega 3 vetzuren. Ginko Biloba voor de doorbloeding perifere bloedvaten.
Palmitate vit. C dringt wel door tot de hersenen, omdat deze ook in het vetweefsel wordt opgenomen.
Met vriendelijke groet
Riëtte Janssen
Beste mensen,
In het bovenstaande artikel is mijns inziens een storende typefout geslopen. In de volgende alinea is de term ‘anti’ weggevallen bij het woord ‘oxidant’:
‘Tot nu toe was er weinig steun voor bijvoorbeeld hoge doseringen vitamine C, een natuurlijke oxidant’.
Voor het overige zoals altijd zeer bedankt voor de gegeven informatie.
Met vriendelijke groeten, Raul T. Buru.
Beste redactie en lezer,
In 1994 heb ik in een gepubliceerd artikel in de destijds hetende ‘Orthomoleculaire Koerier’ al verhaald over oxidatieve stress en het belang van anti-oxidanten. Uit onderzoek bleek toen al dat dit veel zin had om bij Parkinson in te zetten. Dit is ook een van de belangrijke strategieen die ik toepas in mijn praktijk als orthomoleculair therapeut.
Een kleine selectie uit het artikel:
-Er zijn belangrijke aanwijzingen dat vooral in een vroeg stadium van Parkinson het gebruik van zeer hoge doses vitamine E (3.200 IE per dag plus 3.000 mg vitamine C) de progressie van de aandoening kan vertragen, waardoor het gebruik van l-dopa met soms 2,5 jaar of langer kan worden uitgesteld (ref. 3).
En:
Door de hersenstofwisseling te helpen ontgiften, zal er een betere synthese kunnen plaatsvinden van stoffen die belangrijk zijn voor verbetering van de klachten. Ascorbyl palmitaat is een uitstekende ontgifter; het betreft hier een vetoplosbare vitamine C-vorm, die de bloed/hersen-barrière kan doorkruisen. Het nut van vitamine C bij de ziekte van Parkinson wordt door dubbelblind onderzoek onderbouwd (ref. 9, 10).
Referenties:
3. De medicus 3, 1989.
9. Reilly DK et al: ‘On/off effects in Parkinson’s disease: a controlled investigation of ascorbic acid therapy’; Adv. Neurol. 37:51-60, 1983.
10. Sacks W, Simpson GM: ‘Ascorbic acid in levodopa therapy’ (letter); Lancet 1:527, 1975.
Volledige artikel heet:
Therapeutische mogelijkheden bij de ziekte van Parkinson, met name gericht tegen oxydatieve stress, De Orthomoleculaire Koerier
nummer 46, negende jaargang nr.3, juni 1994.
Ik hoop dat anderen het hier bovenstaande artikel en de respons hierop zien als steun om met elkaar verder te kijken wat mogelijk is voor deze groep patienten.
@Riëtte Janssen
Ik werk niet voor de Iocob, maar van mij krijgt u een rood stoplicht. U heeft duidelijk zelf geen achtergrond als (huis)arts.