Iriscopie zinloos bij kanker
Iriscopie is een zinloze vorm van diagnostiek. Dat toonde de Nederlandse epidemioloog Paul Knipschild in de vorige eeuw al aan. Toch blijven natuurgeneeskundigen in hun opleiding deze nutteloze diagnose leren. Om duidelijk te maken wat de waarde van iriscopie is om kanker in de darm aan te tonen deed een aantal artsen uit verschillende klinieken in Keulen een mooie studie. Bij 29 patienten met en zonder kanker van de dikke darm werden mooie irisfoto's gemaakt. Toen werden de foto's voorgelegd aan bekwame irisdiagnostici. In ongeveer 50% van de gevallen konden de irisdiagnostici de juiste diagnose stellen. Dat had dus ook gekund met koffie-drab diagnostiek, alsmede met de ingewanden methode uit de Zuid-Amerikaanse landen. Kortom, geen enkele mogelijkheid dus om via de iris te bepalen of iemand kanker in de darmen heeft of niet...De dikke darm zit op een mooie herkenbare plek in de iris: Das Projektionsfeld des Kolons befindet sich direkt innerhalb der Iriskrause beider Augen.
Hieronder de kaart van de iris met daarin duidelijk het dikke darmgebied.
De foto’s werden met een superieure kamera gemaakt: Mit einer Funduskamera vom Typ FF 450 plus IR der Firma Carl Zeiss Meditec AG wurden Irisphotographien beider Augen angefertigt. Bei einem Bildwinkel von 30° ergab sich eine 19fache Beobachtungsvergrößerung und ein Abbildungsmaßstab von 2,9 für einen Kleinbildfilm.
Twee specialisten irisdiagnostiek kregen de foto’s te beoordelen [1]:
Die so entstandenen Photographien wurden zwei anerkannten Iridologen in zufälliger Reihenfolge vorgelegt, ohne dass ihnen die Anzahl der erkrankten und gesunden Patienten bekannt war. Die Fragestellung lautete, bei welchen Patienten Hinweise auf ein Malignom des Kolons in der Iris zu finden waren. Beide Iridologen gelten als ausgewiesene Fachleute auf ihrem Gebiet, betreiben die Irisdiagnose als Heilpraktiker seit Jahren in eigener Praxis und sind Referenten und Autoren zum Thema.
De kans op een goede diagnose was rond de 50%, waarmee duidelijk geworden is dat de diagnose een totale slag in de lucht is:
Bei 51,7% bzw. 53,4% der Patienten konnten die Irisphotos korrekt zugeordnet werden; dies entspricht in etwa der Ratewahrscheinlichkeit.
Dit is de zoveelste studie, die keihard aantoont dat irisdiagnostiek totaal zonder waarde is, en het is dus zinloos deze methode van diagnose stellen aan artsen en niet-artsen te leren.
Voor de echt ongelovige thomassen: hier een foto van een patient met kanker…:
[1] Herber S, Rehbein M, Tepas T, Pohl C, Esser P. | [Looking for colorectal cancer in the patients iris?]. | Ophthalmologe. | 2008 Jun;105(6):570-4. doi: 10.1007/s00347-007-1596-8.
Iriscopie is niet geschikt om reguliere diagnose methoden te vervangen/te evenaren. Dat is al jaren bekend. Redetwisten hierover is dus zinloos.
Iriscopie kan wel gebruikt worden om iemands constitutie te bepalen, o.a voor een natuurgeneeskundige belangrijk.
Aangetoond, zie pubmed, is dat iriscopie van betekenis kan zijn voor het bepalen van gedragskenmerken in relatie tot ziekten…..
Waar blijft de berichtgeving hierover IOCOB?
Constitutie is een moeilijk begrip en een last resort waar iriscopisten zich achter kunnen verschuilen. Niet toetsbaar en daarmee anti-wetenschappelijk. Mochten er harde gegevens zijn waaruit iets anders blijkt, Daniel, ben je uitgenodigd dit hier duidelijk te maken op dit Forum.
Alles kan gebruikt worden om je achter te verschuilen.
Een meer open visie is wellicht dat degenen die met iriscopie werken de constitutie, welke binnen de natuurgeneeskunde een uitgangspunt is, gebruiken als een werkbaar gegeven.
Op Pubmed kwam ik verschillende onderzoeken tegen die lijken te wijzen op bruikbaarheid van iriscopie:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/sites/entrez
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17708628?ordinalpos=4&itool=EntrezSystem2.PEntrez.Pubmed.Pubmed_ResultsPanel.Pubmed_DefaultReportPanel.Pubmed_RVDocSum
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18446580?ordinalpos=3&itool=EntrezSystem2.PEntrez.Pubmed.Pubmed_ResultsPanel.Pubmed_DefaultReportPanel.Pubmed_RVDocSum
Die linken werken niet, dan de zoektermen:
Biol Psychol. 2007 May;75(2):165-75. Epub 2007 Feb 1.
Am J Chin Med. 2007;35(4):621-9.
Am J Chin Med. 2005;33(3):501-5.
Int J Neurosci. 2008 May;118(5):635-45.
Beste Daniiel, niets van dat alles steunt iriscopie hoe dan ook, wat zou je zelf van die gegevens willen aanvoeren dan ter onderbouwing van de iriscopie?
Hahaha, nou dat is dan lekker duidelijk.
Beste Jan, ik ben geen professor en na het gegeven antwoord zou ik niet weten wat dan wel de iriscopie steunt.
Als ik de artikelen en/of de samenvattingen daarvan lees zie ik dat constitutietypen en/of tekens uit de iriscopie, zijn toepgepast binnen de onderzoeken en bleken die bruikbaar te zijn.
Het lijkt mij dan dat dat iriscopie steunt.
Maar nogmaals, ik ben geen professor en niet wetenschappelijk opgeleid.
Met “bewijs …dus niet” en “niets van dat alles steunt iriscopie hoe dan ook” ben ik het spoor bijster.
Groet, Daniel
Zelfs al zou het waar zijn dat je met iriscopie zou kunnen voorspellen tot welk consitutietype iemand behoort, dan nog is de vraag wat voorspelt zo’n constitutietype. Bij kanker blijkt iriscopie in ieder geval met inachtneming van constitutietypen zinloos, uitgaande van een vergelijkend onderzoek.
Ben het dus volledig met iocob eens.
Zelfs al zou het waar zijn dat je met iriscopie zou kunnen voorspellen tot welk consitutietype iemand behoort, dan nog is de vraag wat voorspelt zo’n constitutietype. Bij kanker blijkt iriscopie in ieder geval met inachtneming van constitutietypen zinloos, uitgaande van een vergelijkend onderzoek.
Ben het dus volledig met iocob eens.