Komkommerkruidolie bij reuma

Bernagie of Borage, Borago officinalis, een plant met blauwe bloemen, werd door de Romeinen destijds in heel Europa verbreid. Het is een ruw behaarde éénjarige plant met een geur van komkommers en vanwege de geur wordt de plant ook wel Komkommerkruid genoemd. De zaden van deze plant bevatten een olie met een hoog gehalte aan linolzuur. 

In een open studie werd deze olie (9 capsules/dag) gedurende 12 weken gegeven aan reuma patienten. In de capsules zat een dagelijkse dosis van 1.1 g/dag van gamma-linolzuur (GLA). De effecten waren meetbaar op de ontstekingsparameters in het bloed:

The ratios of DGLA to arachidonic acid and DGLA to stearic acid increased significantly in these cells. Significant reductions in prostaglandin E2, leukotriene B4, and leukotriene C4 produced by stimulated monocytes were seen after 12 weeks of GLA supplementation.

Maar ook de klinische toestand van de patienten verbeterde: 

The antiinflammatory effects of GLA administration observed in animal models, and the apparent clinical improvement experienced by 6 or 7 rheumatoid arthritis patients given borage seed oil in this open, uncontrolled study may be due in part to reduced generation of arachidonic acid oxygenation products. [1]

Er zijn veel experimentele studies waaruit blijkt dat het vet uit het komkommerkruid (GLA) ontstekingsremmend werkt. [2] Ook remt de olie de productie van TNF-alfa, een lichaamseigen ontstekingscomponent. [3]

Er zijn een paar studies gedaan naar het vetzuur GLA wat in komkommerzaden zit. Steeds blijkt er een positief effect gevonden te worden op klinisch niveau. De lengte van de studies [4][5][6][7] In3 studies werden de patienten van 24 maanden en een half jaar gevolgd, om daarna het effect te meten. In deze 3 studies werden hoge doseringen GLA gegeven (tussen de 1400mg en 2800mg per dag) Een recente review heeft de patienten gepoold en kwam tot de conclusie:[8]

There is, thus, high-quality evidence that six months of treatment with at least 1400 mg GLA improves joint tenderness measured either as
68 tender joint count or self-reported categorical grading of tenderness.

In 2 van de 3 studies bleken de patienten significant minder opgzwollen gewrichten te hebben, echter bij het poolen van alle 3 de studies bleek dit effect niet significant. Zes van de 7 studies die zijn gedaan naar GLA bij reumatoide artritis bleken de patienten meer tevreden te zijn over GLA dan over de placebo.

De conclusie van de review is:

thus, providing high-quality evidence that six months of treatment with at least 1400 mg GLA improves self-reported evaluation of disease severity over placebo among patients suffering from RA.

In de studie van Levental uit 1993 met 37 patienten en het volgen van deze patienten gedurende 24 weken, werden nagenoeg geen bijwerkingen gerapporteerd. Wel houden ze een slag om de arm.

Although adverse effects of gammalinolenic acid administration were negligible, potential problems cannot be dismissed. 

De conclusie van de Zurier studie is:

GLA at doses used in this study is a well-tolerated and effective treatment for active RA. GLA is available as a component of several plant seed oils and is usually taken in far lower doses than were used in this trial. 

De laatste opmerking in de conclusie is:

It is not approved in the United States for the treatment of any condition, and should not be viewed as therapy for any disease. Further controlled studies of its in RA are warranted.
 

Dit is een loze opmerking aangezien nie-gepattendeerde producten zoal GLA of komkommerolie nagenoeg nooit worden geregistreerd als geneesmiddel. Dat komt omdat er tientallen miljoenen euro’s voor nodig zijn om de registratie een feit te laten zijn. En wanneer niemand het alleenrecht heeft om het middel op de markt te brengen, wordt het traject van registratie van niet patenteerbare middelen dus ook nagenoeg nooit bewandeld.

Beoordeling 

De werkzame dosis is wel hoog, 1.4 tot 2.8 gram per dag. Veiligheid blijkt geen probleem te zijn. Vandaar een oranje-groen stoplicht. Grote studies zijn niet verricht. Maar het werkingsmechanisme en de klinische werkzaamheid zijn begrijpelijk en biologisch plausibel.