Inwendig zingen bij Parkinson

De bekende neuroloog Oliver Sacks heeft een prachtig boek geschreven over muziek en de hersenen. In dit boek laat Sacks aan de hand van moderne neurofysiologisch onderzoek zien dat onze hersenen op een heel bijzondere wijze reageren op muziek. Ook geeft hij in dat boek aandacht aan de effecten van ritme en muziek op het bewegen van Parkinson patienten. Er zijn een aantal neurologen die vinden Sacks maar een hysterische dokter, die zich richt op bizarre fenomenen. Maar nu is er toch op 29 Augustus 2008 steun voor zijn visie dat delen van de hersenen bij de ziekte van Parkinson gestimuleerd kunnen worden door muziek. En wel, door inwendig te zingen! In een tijdschrift voor neurologen maar liefst. Door zingen beter bewegen. Het bewijs werd geleverd door een Japanse onderzoeksgroep. (Eur Neurol. 2008 Aug 29;60(5):237-243)

In een ziekenhuis in Japan werd het volgende onderzoek gedaan. [1] Patienten met loopstoornissen door de ziekte van Parkinson kregen muziektherapie, waarbij geleerd werd om tijdens het lopen te zingen. Dat werd aangeleerd in zeven trainsessies. Voor en na de trainsessies werden videotypes gemaakt van de bewegingen. Zelfs na een enkele trainingssessie was het lopen al verbeterd. Ook in het dagelijks leven, buiten de trainingen om, hielp het inwendige zingen om beter te lopen! De conclusie was dan ook dat inwendig zingen tijdens lopen een mooie aanvullende methode is om het lopen te verbeteren bij patienten met de ziekte van Parkinson!

Follow-up interviews with the patients indicated that they effectively utilized mental singing while walking in their daily lives. We propose that singing regulates basal ganglia function and allows patients with PD to keep time regularly. The task used in the present study was simple, required no special tools, and could be utilized anytime and anyplace. Thus, walking while mentally singing has potential for improving the gait of individuals with PD

Oliver Sacks spreekt over ritme en Parkinson

Oliver Sacks en Musicophilia

Over zijn nieuwste boek Musicophilia kunnen we lezen:

In Musicophilia laat Oliver Sacks ons kennismaken met mensen die hun muzikale vaardighedenzijn kwijtgeraakt en anderen die, paradoxaal genoeg, juist voor het eerstover muzikaliteit beschikken. We ontmoeten mensen met het Williams-syndroom(hypermuzikaliteit), mensen die kleuren en vormen zien wanneer ze naar muziekluisteren en mensen die aan zo’n ernstig geheugenverlies lijden dat ze niets van hunpersoonlijke leven meer weten – behalve de muziek die er een rol in speelde.

Oliver Sacks laat zien hoe muziek mensen kan drijven tot flauwtes, trances en beroertes.Maar muziek heeft ook de unieke kracht te kalmeren en ze wekt ideeën en gevoelensop.

Muziek is een betere heelmeester en trooster dan wat ook: mensen met deziekte van Parkinson, het syndroom van Gilles de la Tourette, afasie, Alzheimer enandere neurologische aandoeningen ondervinden de heilzame werking van muziek,zoals Sacks overtuigend laat zien in dit boek. Maar boven alles poneert Sacks inMusicophilia het denkbeeld dat de mens niet alleen do or zijn taalvermogen maareven goed door zijn muzikaliteit uniek is.