Rolfing bij RSI
Rolfing is een vorm van structureel lichaamswerk, ontwikkeld door de biochemicus Dr. Ida Rolf (1896-1979). Zij onderzocht hoe de samenhang is tussen structuur en functie van het menselijk lichaam. In de naar haar genoemde techniek het Rolfen worden handgrepen op het lichaam toegepast om de belangrijkste delen, zoals hoofd, schouders, borst, bekken en benen te harmoniseren. De therapeut bereikt dit door flinke druk uit te oefenen op spieren en bindweefsels. Rolfing wordt ook wel diepe weefselmassage of structurele integratie genoemd. In het filmpje een uitleg over Rolfing.
Bij Rolfing gaat men ervanuit dat oude emotionele trauma’s zich in houding en beweging manifesteren, als chronisch hoge spierspanning. Zo wordt een pantser gevormd, waardoor klachten ontstaan. De houding is dan niet meer in overeenstemming met de zwaartekracht. Dit wordt tjidens Rolfing gecorrigeerd. Tevens worden diepe bindweefselstrengen die hard geworden zijn, weer losgemaakt, door krachtige druk van vingers en handen. Bij onderzoek met behulp van electromyografie bleek dat de tonus van de spieren na een behandeling inderdaad genormaliseerd was.
De behandeling is vooral zinvol bij chronische rug en nek pijn, verkeerde houdingen en de gevolgen van blessures en RSI.
Rolfing: inspiratiebron
Een van de kenmerken van Rolfing is dus dat deze vorm van behandelen uitgaat van de eenheid van wat de Engelse verstaan onder bodymind. De eenheid van lichaam, emoties en denkpatronen. Of ouderwetser gezegd, de eenheid van lichaam, ziel en geest. Verstoringen van het beleven van emotionele gebeurtenissen, lichamelijke maladaptaties (hoge tonus spieren, verkeerde bewegingspatronen) en terugkerende destructieve denkpatronen hangen allen samen en beinvloeden elkaar. Op basis van dit idee ontstaan er in de 21ste eeuw een hele serie nieuwe benaderingen van wat precies gezondheid is en wat de beste wijze is van preventie. Rolf was daar een grondlegger van. Er zijn dus uiteenlopende andere stromingen ontstaan die door het werk van Rolf geinspireerd zijn: o.a. Tragering, Rosen en Heller therapie.
Beoordeling
De waarde van Rolfing zal men zelf moeten onderzoeken. Rolfing krijgt geen stoplicht van IOCOB, omdat onderzoek naar de effecten van dit soort methoden op een traditionele manier moeilijk is.
Literatuur
I. Rolf. Rolfing: The Integration of Human Structures (New York: Harper and Row, 1977).