Biofysische Geneeskunde: is dat wat?
Biofysische geneeskunde wat is dat?
Het wordt omschreven door de arts Gerard Jansbergen in een Nederlandstalig tijdschrift voor integrale geneeskunde (TIG). Dat is een lokaal Nederlands tijdschrift van de ‘Artsenvereniging Voor Integrale Geneeskunde’ (AVIG).
IOCOB zal in dit artikel duidelijk maken dat Biofysische Geneeskunde net zoveel is als de nieuwe kleren van de keizer. Heel indrukwekkend, maar inhoudsloos.
Definitie biofysische geneeskunde wartaal
Allereerst bestaat er geen operationele definitie, van biofysische geneeskunde. Geen definitie waar je wat mee kan. De definitie die gegeven wordt in het tijdschrift is puur theoretisch en geeft geen enkel handvat om te begrijpen waarover gesproken wordt: TIG-4-2014-Jub
De onderstaande definitie van biofysische geneeskunde is te vinden in de bijgevoegde PDF van de TIG. De definitie werd gepubliceerd door Jansbergen in het TIG uit 2014, jaargang 29, nummer 4.
De definitie luidt:
“Biofysische geneeskunde is een verzamelnaam voor aantal technische richtingen in de complementaire geneeskunde die het begrip “levensconforme geneeskunde” centraal stellen.”
In die definitie wordt gesproken van een aantal technische richtingen binnen de complementaire geneeskunde. Geheel onduidelijk blijkt welke technische richtingen dat zijn. Ook wordt er niet ingegaan op ‘levensconforme geneeskunde’, het lijkt me dat alle geneeskunde ‘levensconform’ is, maar dat er zijde (ehh wat is ‘levensconform’ eigenlijk…).
Wel wordt aangegeven dat een belangrijke peiler van deze geneeskunde bepaalde meetapparaten zijn.
De auteur wijst op “een apparaat dat tot mijn verwondering geheel zelfstandig kon bepalen welke trillingen in de patiënt harmonisch of disharmonisch waren. Dat onderscheid maakte het apparaat met behulp van een filter waarvan de samenstelling geheim was.” Een geheim filter dus. Dat is meteen heel boeiend, dat er een geneeskunde-stroming bestaat, zich baseert op apparaten die ’trillingen’ meten met een geheim filter. Het wordt lastig te bepalen wat er dan gedaan wordt, en het komt de transparantie niet ten goede.
Een van de apparaten die hij noemt is de BICOM. Het is dus duidelijk dat de klasse van apparaten waarop de biofysische geneeskunde gestoeld is, de bioresonantie is.
De arts laat ons vervolgens weten dat ” verklaringen omtrent de werking van bioresonantie-meetapparatuur die soms net zo vluchtig en onvoorspelbaar zijn als de kwantumfysica zelf” en hij betreurt de “geringe toetsingsstaat van de meetapparaten.”
De arts vat zijn artikel samen met dat karakteristiek voor de biofysische geneeskunde is :
“het gebruik van meetapparatuur zowel voor diagnostische als therapeutische doeleinden. Over de waarde van deze apparatuur bestaat geen consensus.”
Bioresonantie: geen waarde voor diagnose, geen waarde voor therapie
Nu hebben we de waarde van de bioresonantie anno 2020 uitvoerig bestudeerd. Het blijkt dat deze apparaten inderdaad alleen maar vluchtige en onvoorspelbare resultaten geven, resultaten die bij toetsing allen verdampen. De apparaten kunnen niet adequaat diagnosticeren, en behandelen, dat is al helemaal niet mogelijk gebleken. Kortom, deze vorm van complementaire geneeskunde is een doodlopende weg geweest. Het zijn de nieuwe kleren van de keizer, heel indrukwekkend, maar inhoudsloos. En zinloos.
Biofysische geneeskunde behoort dan ook anno 2020 niet meer te bestaan.