Mora bioresonantie: niet in een achterkamertje!

De Mora bioresonantie is een van de meest voorkomende bioresonantie-apparaten op de Nederlandse markt. Op de site van de Mora bioresonantie staan enkele boeiende stukken tekst, die de problematiek van de gehele bioresonantie goed illustreren en de gehele humbug daaromheen. Het apparaat oogt indrukwekkend en er komen ook hele mooie plaatjes uit. Wel vrezen de MORA therapeuten de opmars van huisvrouwen in de MORA diagnose-markt. Kortgeleden vonden we op een therapeuten-site van een MORA -adept de mooie uitspraak, en we citeren: Een therapeut moet over een behoorlijke werk- en wachtruimte beschikken. Werken in de huiskamer of een achterkamertje is "uit den boze". Dat zegt al genoeg. Maar belooft niet veel goeds....

MORA diagnose vangt afwijkingen vroeg op… 

Op de eerste pagina van de grote MORA-site staat bijvoorbeeld, over diagnose:

Als een orgaan niet in orde is, dan wordt op het bijpassende acupunctuurpunt een andere weerstand gemeten dan wanneer het orgaan gezond is. Door een serie acupunctuurpunten te meten, wordt snel en pijnloos een overzicht verkregen van de energiebalans. Een belangrijk voordeel van deze methode is dat een niet goed functionerend orgaan dikwijls al opgespoord wordt voordat de afwijking met laboratoriumproeven aangetoond kan worden.

De eerste fout die bij Mora en de andere bioresonantie interpretatoren gemaakt wordt, is dat ze de Chinese organen gelijk stellen met de westerse organen.  De eerste aanname dat als een orgaan verstoord is, dat in de bijbehorende acupunctuur punten te meten zou zijn als een afwijkende weerstand, is nooit getoetst. Vreemd eigenlijk, want dit is de basis van de bioresonantie.

Bij de irisdiagnostiek heeft men bijvoorbeeld een groep galblaaspatienten onderzocht en vergeleken met een groep gezonde vrijwilligers: ervaren iriscopisten konden via de iris die groepen niet uit elkaar houden.

Bij de bioresonantie zou het heel simpel zijn om een vergelijkbare studie opzet te kiezen. Het boeiende van het citaat hierboven is, dat gesteld wordt dat:

Een belangrijk voordeel van deze methode is dat een niet goed functionerend orgaan dikwijls al opgespoord wordt voordat de afwijking met laboratoriumproeven aangetoond kan worden.

Hoe moet je dit nu toetsen op waarheid? Kan je de methode wel inzetten als de laboratoriumproeven wel een afwijking laten zien? Elke nieuwe diagnostische methode dient getoetst te worden aan de hand van de gouden standaard. Bijvoorbeeld als de lever gestoord is, moet je iets kunnen vinden met een Echo van de lever of de leverwaardes in het bloed. Hoe kan je anders je uitspraak dat er iets fout is testen?

MORA…en dan de wetenschap

De Mora-site heeft ook een wetenschapsdeel. Daar wordt als enige wetenschappelijke bewijsvoering verwezen naar…..nee, geen artikel in een goed tijdschrift, maar naar een Duits boek. Dat is altijd een zwaktebod, want boeken schrijven kan iedereen, en de grens tussen wetenschap en een roman wordt door niemand bewaakt!

Wat zegt Mora:

Voor artsen/ specialisten en wetenschappelijk geïnteresseerden is het de moeite waard om het volgende artikel te lezen.

Het betreft een onderzoek, uitgevoerd door Michael Galle in 1997, waarbij planten zijn bewaterd met: onbehandeld water. Water dat via het MORA-apparaat met A-modus is behandeld, waarbij frequentie-informatie van de MT1 met glyphosat is overgebracht naar de MT2. en water dat is behandeld met Ai-modus van de MT1 naar de MT2.

Het blijkt dat water dat behandeld is met A-modus een groeivermeerdering van 6 procent laat zien, terwijl behandeling met Ai-modus een groeivermindering van 6 procent laat zien in vergelijking met onbehandeld water!! Dit onderzoek bewijst de gedachtengang van Morell en Rasche, dat frequentie-informatie via het MORA-apparaat kan worden overgebracht van MT1 naar MT2, en dat het mogelijk is informatie ook omgekeerd aan te bieden, met omgekeerd evenredig effect.

Als we er verder over nadenken kunnen we ook concluderen dat water als draagvloeistof in staat moet zijn om informatie op te slaan en door te geven!! Een wetenschap die bij de MORA therapeuten en artsen al langer bekend is.

Literatuur: Michael Galle: MORA-Bioresonantztherapie….und es funktioniert doch! ISBN : 3-932935-33-0

MORA kretologie: MT1, glyphosat… 

Los van de kreten A modus, MT1, glyphosat (…???), MT2.. etc is dit onderzoek nooit in een peer reviewed tijdschrift gepubliceerd, en dus bij voorbaat zeer ongeloofwaardig.

IOCOB heeft nog nooit, zelfs na vele jaren screenen van literatuur, een duidelijk positief artikel gevonden over bioresonantie, en we zijn zeer ervaren in literatuur zoeken, dat kan je op onze site wel zien.

MORA indicaties: tot en met virusinfecties!

Op de site van MORA (even niet naar de gelijknamige kroket -ite, hoewel die boeiender is) vinden we de indicaties van deze MORA machine, zelfs virusinfecties kan je er mee behandelen. Nergens ook maar in de verste verte klinische bewijzen voor al deze indicaties.

In principe kunnen alle klachten worden behandeld met MORA-Therapie.
Klachten die goed te behandelen zijn:

• huidklachten/ eczeem.
• keel-/ neus- en oorklachten
• longklachten.
• spijsverteringsklachten.
• reumatische klachten.
• gewrichtsklachten.
• littekens.
• (hoofd)pijnklachten.
• allergieën.
• weerstandsproblemen (immuniteit).
• vermoeidheid.
• bij acute ziektes, zoals ontstekingen, schimmel- en virusinfecties en pijn geeft MORA-Therapie zeer goede resultaten.

MORA beoordeling: rood licht

Vooralsnog dus: patienten blijf ver van bioresonantie, het is op zijn best een nog experimentele vorm van diagnostiek en behandeling. Laat de producenten eerst hun claims maar eens bewijzen. Dat is nog steeds niet gebeurd. Vreemd he? Als ze iets van dat alles zouden (kunnen) bewijzen zouden ze miljonairs worden. Maar niets van dat alles. Geheel de nieuwe kleren van de keizer.

Een rood stoplicht dus.