Kruidenpreparaat voor prostaatkanker

Kwaadaardige prostaatkanker is een ernstige ziekte. Wanneer een soort voorlopercellen van prostaatkanker (HGPIN: hooggradig prostaat intra-epitheliale neoplasie) in een prostaatbiopsie wordt gevonden, dan is de kans op prostaatkanker vergroot. Ongeveer 30% tot 60% van de mannen met HGPIN zullen binnen 5 jaar prostaatkanker ontwikkelen. Een van hypotheses aangaande het ontstaan van HGPIN en uiteindelijk prostaatkanker is chronische ontsteking van de prostaat. Ontstekingsremmers zoals NSAID’s, en COX-2 remmers en bepaalde kruiden bleken in laboratorium- en dierstudies een positief effect te hebben op HGPIN en prostaatkankercellen. Echter, humaan onderzoek is nodig om de waarde van deze stoffen te bepalen bij mannen met HGPIN en prostaatkanker.

In de volgende fase I studie is onderzocht of mannen met HGPIN geen ernstige bijwerkingen ondervonden bij het gebruik van een bepaald kruidenpreparaat (Zyflamend) en voedingssupplementen gedurende 18 maanden.[1] De onderzoekers hebben de studie zo opgezet om zo goed mogelijk de allerdaagse situatie te simuleren. De eerste 3 mannen kregen 3 maal daags 780 mg Zyflamend capules. Wanneer Zyflamend na 1 maand goed verdragen zou worden, dan zouden de volgende 3 mannen naast Zyflamend 1 capsule probioticum per dag krijgen. Bij het goed verdragen van de capsules kregen de volgende 3 mannen steeds weer 1 capsule extra van het volgende supplement.

Zyflamend bestaat uit rosemarijn, geelwortel, gember, kruidnagelig balsemkruid, groene thee, Japanse duizendknoop, Chinese goldthread, zuurbes, oregano, glidkruid. De andere voedingssupplementen die in de studie zijn gegeven, zijn een probioticum, multivitamine, groene en witte thee extract, DHA, Glidkruid, Kruidnagelig balsemkruid en geelwortel.

Gedurende ruim 1 jaar werden 29 mannen met HGPIN gerecruteerd voor de studie. Zes mannen hebben de studie van 18 maanden niet afgerond vanwege persoonlijke redenen. Alle groepen konden Zyflamend en de andere supplementen goed verdragen en ondervonden geen ernstige bijwerkingen. Ongeveer 40% van de mannen had last van licht maagzuur dat snel verdween na iets eten. Een patient had een paar dagen in de eerste 2 maanden last van diaree.

Ook werd in de studie gekeken naar een prostaattumormarker (PSA). Na 18 maanden bleek dat bij een groot gedeelte het gehalte van het PSA duidelijk afnam. Bij 22% was dit meer dan 50% en bij 48% bleek de PSA vermindering tussen de 25%-50% te zijn. Van de 23 patienten ondergingen 15 mannen na 18 maanden weer een biopsie. Goedaardig weefsel werd bij 60% van de mannen gevonden. Vier van de 15 mannen (26.7%) hadden nog steeds HGPIN en bij 2 mannen (13.3%) werd prostaatkanker gediagnosticeerd. Vergeleken met een historische controle, had deze studiegroep goede resultaten. Na 18 maanden had maar 13.3% prostaatkanker, terwijl volgens de literatuur ongeveer 30% prostaatkanker na 6 maanden krijgt. Wel moet een duidelijke kanttekening gemaakt worden dat in deze studie niet alle 23 mannen een biopsie hebben ondergaan. Ook is het design van de studie niet geschikt om uitspraken te doen over de effectiviteit van de voedingssupplementen.

NF-κB, een eiwit dat het overschrijven in het DNA reguleert en een centrale rol speelt in de ontwikkeling van prostaatkanker, wordt als tumormarker gehanteerd bij tumorweefselonderzoek. In de biopten van de mannen die alleen Zyflamend hebben gebruikt bleek dat deze tumormarker significant was verlaagd in het weefsel ten opzichte van de andere groepen.