Bijengif bij MS

Bijensteek therapie wordt wel aangeraden bij de behandeling van MS. Het bewijs daarvoor is echter niet bemoedigend. Er zijn  slechts enkele studies uitgevoerd, en die studies waren niet groot. Dat bijensteek therapie een duidelijk effect kan hebben bij MS is dus vooralsnog onwaarschijnlijk. Tevens gaf een Nederlandse studie van de universiteit van Groningen ook geen steun aan bijensteek therapie. Ook is het van belang te realiseren dat er nare bijwerkingen kunnen optreden. Vandaar een oranjerood stoplicht.

Overzicht van studies naar de effecten van bijengif bij MS

Kortgeleden een overzichtsartikel over alle giffen die ingezet kunnen worden bij MS. We citeren integraal het deel over de bijensteek therapie: 

Some recent reports suggest that bee venom may be an effective treatment for patients with MS and/or other autoimmune diseases, such as rheumatoid arthritis ([Castro et al., 2005], [Kwon et al., 2002] and [Kang et al., 2002]).

However patients may be subjected to real risks of serious allergic reactions as well as emotional and economic costs. In a research using a total of nine patients with progressive form of MS, hyperreactivity to bee venom was studied.

Although no serious adverse allergic reactions were observed in any of the nine subjects, but four experienced worsening of neurological symptoms, which this could not be ascribed to side effects of the therapy. Of the remaining five subjects, three felt that the therapy had subjective amelioration of symptoms and two showed objective improvement (Castro et al., 2005).

Although this preliminary study suggests its safety, because of the few numbers of studies, there are no definite conclusions regarding BV efficacy and therefore there is a little evidence to support the use of honeybee venom in the treatment of MS.

Larger and more carefully conducted multicenter studies will be required to establish efficacy.

In contrast, a randomized crossover study based on 24 weeks bee sting therapy for MS using 26 patients with relapsing-remitting or relapsing secondary progressive showed that although, bee sting therapy was well tolerated, and there were no serious adverse events, but it could not reduce the cumulative number of new gadolinium-enhancing lesions which is an important diagnostic determinant in evaluating the process of disease progress.

Moreover, there was no significant reduction in relapse rate and improvement of disability, fatigue, and quality of life (Wesselius et al., 2005).

Collectively, the different results reported above for bee venom could be dependent on the therapeutic protocols used, type of animal model and/or type of challenged cell line, in addition to potential time and dose-dependent properties.

Furthermore side effects associated with BV therapy, as well as immunostimulant properties could essentially limit the efficacy of BV in the treatment of MS ([Hamedani et al., 2005], [Cerrato, 1998] and [Fisher, 1986]).

In een recent overzicht uit 2008 over alternatieve behandelingen bij MS wordt ivm de bijensteektherapie gesteld dat:

There is presently only marginal supportive evidence for BVT in MS treatment. The inability to identify and quantify the active component of BVT combined with the associated risk of anaphylaxis has deterred its widespread use. [1]

Onderzoek uit Groningen 

Het Nederlandse onderzoek uit Groningen is het enige onderzoek dat gedurende een langere tijd gekeken heeft naar de effecten van bijensteek therapie bij MS. [2]. Hier kon na een half jaar geen effect gevonden worden op de zogenaamde surrogaat parameter, de afwijkingen in de hersenen met een bepaalde methode van beeldvormend onderzoek. Hoewel sommigen menen dat er langer behandeld had moeten worden (een jaar) is het opvallend dat er geen enkele verandering in de hersenen optrad na een half jaar behandelen.

Ander onderzoek?

We citeren een site over bijensteek therapie. IOCOB kon het Amerikaanse onderzoek niet vinden, tips zijn welkom.. 

Wat moet je als imker met twee jaar onderzoekservaringen doen als er na een onderzoek in Groningen plotseling bekend gemaakt wordt dat de bijensteektherapie definitief niet werkt bij MS? Dat er ook nooit wetenschappelijk onderzoek gedaan is?Want dat klopt natuurlijk niet. Zowel op wetenschaps- en op onderzoeksniveau alsook op het gebied van de resultaten zijn er al veel zaken bekend.

Vooral als je kijkt naar een klinisch onderzoek in de VS en naar een Russische kliniek waarbij iedere RRMS-patiënt na een drietal kuren (soms al na twee) voorgoed en "volledig vrij van symptomen" is. In gewoon Nederlands dus definitief genezen.Dus nu dan voor het eerst maar eens "reclame" op deze voorpagina over bijengif en de bijensteektherapie. Om een beetje tegengas te geven ten aanzien van een nogal eenzijdige en beperkte "voorlichting".

Want nu kunnen MS-patiënten in ieder geval een wat objectiever beeld krijgen, zodat zij een echte keuze kunnen maken.

Overigens wist "Groningen" in eerste instantie niet van het bestaan van een klinische trial uit de VS. En ook niet van diverse andere wetenschappelijke onderzoeken die op PubMed stonden. Wat m.i. al beschamend aangeeft hoe de voorbereiding bij hen destijds heeft plaatsgevonden.Maar ook later, nadat hen hierop gewezen is, heeft men hier verder niets mee gedaan.

Terwijl uit dit Amerikaanse onderzoek duidelijk naar voren komt dat een half jaar bijensteektherapie geen enkel klinisch resultaat te zien geeft. Dat dit pas in het tweede halfjaar goed duidelijk wordt. Het is niet anders. Maar in ieder geval is hun uitslag en vooral hun conclusie wetenschappelijke nonsens en dat behoort maar eens hardop gezegd te worden. Want welke conclusie zou dan wel geklopt hebben?

 Dat je na 6 maand, drie maal per week 20 steken op de bovenbenen, geen veranderingen kunt constateren op een MRI-scan.En dat zou dan wel een volledig juiste conclusie zijn geweest. En een volledige bevestiging van het Amerikaanse onderzoek. Alleen zijn die nog een half jaar doorgegaan. Met gedurende het tweede halfjaar wél dit soort resultaten. 

iemand een idee welk onderzoek dit is? IOCOB kon het niet vinden!