Geintegreerde Geneeskunde: mensbeeld

Het mensbeeld van de geintegreerde geneeskunde is het waard om hier nog eens te bespreken, vooral omdat dan zal blijken dat bepaalde vormen van therapie  niet helemaal daarbij aansluiten. Binnen de geintegreerde geneeskunde neemt de arts een heel speciale rol in, namelijk die van coach. Als coach tracht hij de patient te bereiken. Daavoor moet de patient natuurlijk ook open staan en zich willen laten bereiken! Patienten die bij een arts of therapeut komen met de vraag: hoe kom ik van de klacht of de ziekte af, realiseren zich in het begin van dat arts-patient contact niet, dat binnen de geintegreerde geneeskunde er een coach-coachee relatie bestaat, in plaats van een monteur-klant relatie!

Dat houdt in dat de arts of therapeut in de eerste sessie(s) de patient moet enthousiasmeren om zijn ziekte niet op te vatten als iets lastigs dat weg moet, maar als een uitnodiging om een onderzoek zelf in te gaan stellen naar wat er precies aan de hand is. Vooral bij chronische ziektes is deze houding van groot belang. Het gaat  er hier niet om een betekenis in de ziekte te leggen, maar de ervaring in te gaan hoe de ziekte of het symptoom op dit moment voelt en hoe de patient daarin staat. De arts of therapeut helpt de patient als het ware om uit het ene mensbeeld in een ander mensbeeld te stappen. De rol van de arts verschuift van monteur naar coach, en die van de patient van ontvanger van zorg naar iemand die zelf de verantwoordelijkheid gaat zoeken, als coachee.

In dit proces is er dus een uitnodiger, de arts en een uitgenodigde, de patient. Van beide kanten is er dan sprake van een nieuw gedrag. De arts zal dan bijvoorbeeld niet meer elke keer een patient met kanker voor controle terug laten komen, als dat niet direct therapeutische effecten zou hebben. Die controle veroorzaakt immers een sterke afhankelijkheid, naast een angst voor: " zou het dit keer nog steeds goed zijn… "  De hoofdredacteur van Medisch Contact wees kortgeleden op dit controle ritueel als zinloos en afhankelijkheid scheppend.

Naast deze nieuwe rollen zal de arts of therapeut kiezen uit het hele arsenaal van complementaire en reguliere behandelingen, en die uitzoeken, die de patient helpen om een stap verder te komen in de zelfstandigheid en een beter begrip van de ziekte of de symptomen en van het eigen gedrag. Dit klinkt misschien wat theoretisch, maar we zullen daar op deze website binnenkort wat concreter in worden. Nu kunnen bij de sectie chronische pijn al voorbeelden gevonden worden van het inzetten van mindfulness, zodat de patient de kans heeft het chronische pijngedrag van zich zelf te leren zien, en daar dan meer vrijheidsgraden in te ontwikkelen.