Integraal congres psychiatrie
In maart van 2006 is een congres georganiseerd over integratie van complementaire behandelwijzen en de psychiatrie. Complementaire therapeuten en psychiaters kwamen bijeen om over dit onderwerp met elkaar te praten. De meningen over samenwerken waren verdeeld. Een aantal psychiaters steunt samenwerking, omdat als de patient gelooft in een therapie, dan heeft dit volgens hun een positieve werking op het genezingsproces. Anderen zijn het niet eens met deze mening, aangezien ze bewezen therapieen willen aanbieden. Reguliere medicatie heeft naast het placebo-effect ook bewezen effecten. De voorstanders van samenwerking redeneren vanuit het punt dat al zeker de helft van de psychiatrische patienten een alternatieve behandelaar bezoekt, en het goed is om dit niet te negeren, maar te gebruiken ten gunste van de patient. Het programma netwerk heeft een korte documentaire over dit congres uitgezonden.
Het beste van twee werelden, Zo heette het wereldsymposium Integrale Psychiatrie, dat op 29 maart 2006 in het Martini Plaza te Groningen gehouden werd. Het geheel ging, na de ontvangst en registratie, van start met een de opening van dagvoorzitter Frits Mulder. Hij verwelkomde ons allen, dat we in zo’n grote getale (ongeveer 1100 mensen) waren gekomen. Vooral de 180 psychiaters werden hartelijk verwelkomd, daar hun aanwezigheid op het symposium eigenlijk een soort coming out genoemd kon worden. De bedoeling van de samenkomst was een dialoog opstarten tussen de reguliere, complementaire en alternatieve geneeswijzen. Op een holistische wijze zou men kunnen zeggen. Het belang van het symposium werd onderstreept met het accrediteren ervan met 6 punten door onder andere de Nederlandse Vereniging van Psychiaters.
Zo heette het wereldsymposium Integrale Psychiatrie, dat op 29 maart 2006 in het Martini Plaza te Groningen gehouden werd. Het geheel ging, na de ontvangst en registratie, van start met een de opening van dagvoorzitter Frits Mulder. Hij verwelkomde ons allen, dat we in zo’n grote getale (ongeveer 1100 mensen) waren gekomen. Vooral de 180 psychiaters werden hartelijk verwelkomd, daar hun aanwezigheid op het symposium eigenlijk een soort coming out genoemd kon worden. De bedoeling van de samenkomst was een dialoog opstarten tussen de reguliere, complementaire en alternatieve geneeswijzen. Op een holistische wijze zou men kunnen zeggen. Het belang van het symposium werd onderstreept met het accrediteren ervan met 6 punten door onder andere de Nederlandse Vereniging van Psychiaters.
De eerste spreker was psychiater Rogier Hoenders, de oprichter van Centrum Integrale Psychiatrie van GGz Winschoten en de initiatiefnemer van het symposium. Hij vertelde dat de afgelopen 20 jaar het vertrouwen in de gezondheidszorg steeds verder daalt. Het integreren van complementaire en alternatieve geneeswijzen zou hiervoor een uitkomst kunnen zijn. Zo’n 40 tot 45 procent van de bevolking maakt gebruik van deze geneeswijzen. Er moet meer onderzoek komen hierna, ondanks de felle discussie’s na de dood van Silvia Millencamp, daar sommige geneeswijzen zeker werken. Hoenders is een voorstander van "integrated medicine", dat reguliere, complementaire en alternatieve geneeswijzen bijéénvoegt, maar uit gaat van harde empirische onderzoeken ten behoeve van veiligheid en effectiviteit. Dit gebeurd nu al in de GGz te Groningen en in Amsterdam. Ook was er die dag ervoor in Rotterdam een bijeenkomst van vijftig toonaangevende psychiaters over integratie met als titel "Fusion".
De tweede spreker was huisarts Paul van Dijk, die een overzicht gaf van de verschillende alternatieve geneeswijzen aan de hand van zijn boek. In de jaren zestig was er sprake van drie alternatieve geneeswijzen, terwijl we anno 2006 er meer dan vierhonderd kunnen nawijzen. Deze spreker behandelde onder andere accupunctuur, homeopathie, paranormale geneeswijzen, natuurgeneeswijzen, islamitische geneeswijzen en antroposofische geneeswijzen. Ook kwam hij met een paar indrukwekkende cijfers. Zoals, dat 15% van de Nederlandse bevolking gebruik maakt van alternatieve geneeswijzen en dat er sprake is van 14 miljoen consulten op jaarbasis. In vergelijk met de 60 miljoen consulten op jaarbasis aan huisartsen is dit dus een indrukwekkend aantal. Ook vind 98% van de bevolking, dat huisartsen kennis moet hebben van alternatieve geneeswijzen, zodat ze goed kunnen worden doorverwezen.
De laatste spreker voor de pauze was David Servan-Schreiber, hoogleraar klinische psychologie aan de universiteit van Pittsburg en oprichter van het Centre for Complementary Medicines in het Shadyside Hospital. Op een zeer geanimeerde manier, met behulp van een uitstekende PowerPoint, vertelde hij over het cognitieve brein en het emotionele brein (die de "gut" controleren). Net zoals het lichaam nadat het zich in de vingers heeft gesneden, ervoor zorgt dat de bloedtoevoer stopt daar na toe en de wond heelt, zo doet het emotionele brein dat ook met traumatische gebeurtenissen, die daarin zijn opgeslagen. Servan-Schreiber liet verder de "natural killer cells" zien, die in ieder gezond lichaam de opkomende kankercellen bestrijden.
Via grafieken en onderzoeken toonde hij verder, dat de stelling dat stress veel invloed heeft op ziekte en sterfte klopt. Het gaat zover, dat stress de positieve effecten van chemo-kuren volledig teniet doen. Hij eindigde met een betoog over het Chinese teken voor "thought", dat bestaat uit het teken van hart en het teken van brein. Dus denken kan alleen maar als het hart en het brein samenwerken. Hij demonstreerde met iemand uit het publiek, hoe gedachten de hartslag van jezelf kunnen beïnvloeden. Hij eindigde met een filmpje, waarin hij wilde laten zien, dat via EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing), het lichaam psychische pijn heelt.
In de pauze was er de mogelijkheid een lachmeditatie te volgen en er was een lunchdiscussie over "evidence based medicne" en "experience based medice". Er werd geconcludeerd dat hier moet een synthese uit gemaakt worden, zodat de satisfactie van de cliënten er eindelijk weer eens op vooruit gaat. Ook transculturele en transpersoonlijke psychiatrie moet een groter aandeel krijgen als geneeswijze. Twee keer zoveel tijd besteden aan een patiënt, levert enorm veel geld op, daar veel patiënten na één contact niet meer terug keren naar de behandelaar in de reguliere zorg. En hierdoor dus veel geld wordt misgelopen.
Na de pauze en de uitstekende lunch, was Joop de Jong, hoogleraar geestelijke gezondheid en cultuur aan de VU te Amsterdam, de volgende spreker. Hij wilde een internationaal perspectief op genezers en geneeswijzen neerzetten. Er volgde een ietwat warrig overzicht van verschillende geneeswijzen in Afrika en Azië. De daarop volgende spreker Bernard Gesh, hoofdonderzoeker aan de afdeling fysiologie van de universiteit van Oxford, gaf een voordracht over de rol van voeding in de integrale psychiatrie.
De laatste spreker was Lama Gangchen, een Tibetaanse Lama Healer, met zijn voordracht over de "Positive Side-Effects are the Best Medine for Health". De Lama vertelde dat niemand weet waarom je bij acupunctuur de naalden op een bepaalde plek moet steken om beter oogzicht te verkrijgen. Bij een andere plek is er geen verbetering voor die ogen. Ook voor meditatie is geen bewijs, hoe dit het welzijn verbeterd, maar dat doet er ook niet toe. Het resultaat is wat telt. Het gebruik maken van de "5 senses", die ieder mens heeft, op een positieve manier is ook iets, dat niet bewezen kan worden, maar wel degelijk invloed heeft, volgens de Lama. Ook het gebruik ervan door de moeder en vader in de tijd dat het kind nog in de moederbuik zit, heeft een positief effect op het ongeboren kind. Hiervoor is wel degelijk veel zichtbaar bewijs, volgens de Lama. Een belangrijke vorm van heling is de "Selfhealing", door middel van onder andere de "5 wisdoms", de "5 senses" en een "breathing-therapy".
Erg belangrijk vind Lama Gangchen, dat iedereen "relates to time in a peacefull way", en hierdoor stress en tijdsdruk verminderd. Er ontstaat dan een positieve en constructieve manier van omgang met tijd, dat weer veel positieve neveneffecten heeft en zodoende goed is voor de heling.
Veel inzichten van nu komen uit de omgang van hulpverleners en hun patiënten. Er moet meer "love and compassion" komen van iedereen voor iedereen. Als hulpverlener ben je eigenlijk verplicht te strijden voor je patiënten, alsof jij je eigen kind uit een brandend gebouw zou willen redden. Een schitterende beeldspraak om aan te geven dat de cliënt centraal moet staan. Een mooie afsluiting van de dag, dat nog werd gevolgd door een "prayer" van de Lama.
De afsluitende samenvatting van de dag in het Engels en de paneldiscussie waren zeer interessant, maar teveel om hier nog verder te beschrijven. Al met al een boeiend en leerzaam symposium, wat zeker voor herhaling vatbaar is.
bron samenvatting: http://www.vtp.nu/news/symposiumverslag.doc