Grootste objectieve website voor
 complementaire en alternatieve geneeskunde

IOCOB

Home > Overig

Overig

Centrale neuropathische pijn

De meest voorkomende vorm van neuropathische pijn is perifeer, zoals bijvoorbeeld de pijn in de benen bij patienten met suikerziekte. Maar er komt ook een andere vorm van neuropathische pijn voor, de zogenaamde centrale neuropatische pijn. Een voorbeeld van centrale neuropathische pijn is het zogenaamde centraal pijnsyndroom na een herseninfarct of pijn ontstaan na en door ruggenmergletsel.

Centrale mechanismen, dat wil zeggen mechanismen uit hersenen en ruggenmerg, kunnen wel een rol spelen bij perifere neuropathische pijn, maar anders om geldt dat niet; perifere mechanismen zijn niet betrokken bij centrale pijn.

Verder kunnen diverse niet klassieke neuropatische pijncondities een wel neuropathische component bevatten, bijvoorbeeld neuropathische pijn bij kanker.

Lees meer...

Neuropathie behandeling algemeen

In het farmacotherapeutisch kompas, een objectief boek over behandelingen van ziekten van het College voor zorgverzekeringen, staat over de behandeling van neuropathie het volgende: 

Neuropathische pijn is moeilijk te behandelen. Bij veel patiënten met chronische neuropathische pijn is een multidisciplinaire behandeling aangewezen. De behandeling is symptomatisch en is gericht op mobilisatie en aandacht voor psychologische factoren.

Neuropathische pijn reageert slecht tot niet op prostaglandinesynthetaseremmers (NSAID’s) en is veelal resistent of ongevoelig voor opioïden. Niet-medicamenteuze behandelingen zoals neurochirurgie, ruggenmerg- en hersenstimulatie, transcutane elektrische zenuwprikkeling (TENS), psychologische en bezigheidstherapie worden met wisselend effect toegepast. De werkzaamheid hiervan is echter niet in gecontroleerd onderzoek vastgesteld.

Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline en anti-epileptica, zoals carbamazepine en gabapentine worden al vele jaren toegepast bij neuropathische pijn. In de CBO-richtlijn polyneuropathie worden beide groepen, naast opioïden als tramadol, genoemd als symptomatische behandeling bij (diabetische) polyneuropathie. De TCA’s zijn echter in Nederland niet voor deze indicatie geregistreerd. Er is consensus om bij min of meer continue pijn, zoals bij diabetische neuropathie en postherpetische neuralgie, te starten met een tricyclisch antidepressivum (amitriptyline avonds 25–100 mg/dag), en bij een paroxismaal pijnsyndroom, zoals trigeminusneuralgie, met carbamazepine 200–1200 mg/dag.

Zowel antidepressiva en anti-epileptica hebben een beperkte werkzaamheid met nogal wat bijwerkingen. Een eventueel effect is tijdelijk en er is een hoge therapieresistentie. Bij ouderen wordt op theoretische grond de voorkeur aan nortriptyline gegeven, vanwege minder extracholinerge bijwerkingen. Bij onvoldoende werkzaamheid of in geval van contra-indicaties voor amitriptyline, komt een anti-epilepticum als carbamazepine, gabapentine of pregabaline in aanmerking. Bij een paroxismaal pijnsyndroom zoals trigeminusneuralgie heeft een anti-epilepticum (carbamazepine 200–1200 mg/dag ) de voorkeur.

Capsaïcine 0,075% FNA crème heeft als beperking het gebruiksgemak en kan (tijdelijk) worden toegevoegd aan de behandeling.

Bij falen van andere behandelingen kunnen de opioïden tramadol, methadon en oxycodon worden geprobeerd. Bij centrale neuropathische pijn zijn er weinig onderzoekgegevens om een voorkeur op te baseren.

De Europese EPNS-richtlijn meent dat de aanbevelingen voor perifere neuropathische pijn kunnen worden gevolgd. Op een lager bewijsniveau dan bij de perifere neuropathische pijn worden naast amitriptyline, zowel gabapentine als pregabaline aanbevolen als eerstelijnsbehandeling. Om bijwerkingen te minimaliseren wordt aangeraden te starten met een lage dosering en deze langzaam te verhogen op geleide van de werking en bijwerkingen.

Lees meer...

Neuropathie behandeling algemeen

In het farmacotherapeutisch kompas, een objectief boek over behandelingen van ziekten, staat over de behandeling van neuropathie het volgende: 

Neuropathische pijn is moeilijk te behandelen. Bij veel patiënten met chronische neuropathische pijn is een multidisciplinaire behandeling aangewezen. De behandeling is symptomatisch en is gericht op mobilisatie en aandacht voor psychologische factoren. Neuropathische pijn reageert slecht tot niet op prostaglandinesynthetaseremmers (NSAID’s) en is veelal resistent of ongevoelig voor opioïden. Niet-medicamenteuze behandelingen zoals neurochirurgie, ruggenmerg- en hersenstimulatie, transcutane elektrische zenuwprikkeling (TENS), psychologische en bezigheidstherapie worden met wisselend effect toegepast. De werkzaamheid hiervan is echter niet in gecontroleerd onderzoek vastgesteld.Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline en anti-epileptica, zoals carbamazepine en gabapentine worden al vele jaren toegepast bij neuropathische pijn. In de CBO-richtlijn polyneuropathie worden beide groepen, naast opioïden als tramadol, genoemd als symptomatische behandeling bij (diabetische) polyneuropathie. De TCA’s zijn echter in Nederland niet voor deze indicatie geregistreerd. Er is consensus om bij min of meer continue pijn, zoals bij diabetische neuropathie en postherpetische neuralgie, te starten met een tricyclisch antidepressivum (amitriptyline avonds 25–100 mg/dag), en bij een paroxismaal pijnsyndroom, zoals trigeminusneuralgie, met carbamazepine 200–1200 mg/dag. Zowel antidepressiva en anti-epileptica hebben een beperkte werkzaamheid met nogal wat bijwerkingen. Een eventueel effect is tijdelijk en er is een hoge therapieresistentie. Bij ouderen wordt op theoretische grond de voorkeur aan nortriptyline gegeven, vanwege minder extracholinerge bijwerkingen. Bij onvoldoende werkzaamheid of in geval van contra-indicaties voor amitriptyline, komt een anti-epilepticum als carbamazepine, gabapentine of pregabaline in aanmerking. Bij een paroxismaal pijnsyndroom zoals trigeminusneuralgie heeft een anti-epilepticum (carbamazepine 200–1200 mg/dag ) de voorkeur. Capsaïcine 0,075% FNA crème heeft als beperking het gebruiksgemak en kan (tijdelijk) worden toegevoegd aan de behandeling. Bij falen van andere behandelingen kunnen de opioïden tramadol, methadon en oxycodon worden geprobeerd. Bij centrale neuropathische pijn zijn er weinig onderzoekgegevens om een voorkeur op te baseren. De Europese EPNS-richtlijn meent dat de aanbevelingen voor perifere neuropathische pijn kunnen worden gevolgd. Op een lager bewijsniveau dan bij de perifere neuropathische pijn worden naast amitriptyline, zowel gabapentine als pregabaline aanbevolen als eerstelijnsbehandeling. Om bijwerkingen te minimaliseren wordt aangeraden te starten met een lage dosering en deze langzaam te verhogen op geleide van de werking en bijwerkingen.

Lees meer...

Geneesmiddelen voor neuropatische pijn

Er zijn een aantal families geneesmiddelen die werkzaam kunnen zijn voor patienten met neuropatische pijnen. Die families zijn de volgende: anti-epileptica, tricyclische antidepressiva, en opioïden (oxycodon en tramadol). Verschillende middelen uit deze groepen worden al vele jaren toegepast bij neuropathische pijn, zonder dat ze in Nederland voor deze indicatie waren geregistreerd.

De anti-epileptica gabapentine en pregabaline zijn wel in Nederland geregistreerd voor de behandeling van perifere neuropathische pijn; pregabaline is ook geregistreerd voor centrale neuropatische pijn, en het anti-epilepticum carbamazepine voor trigeminusneuralgie. Capsaïcinecrème is in sommige Europese landen geregistreerd voor neuropathische pijn.

Lees meer...

Pepercreme, Capsaicine bij neuropatische pijn

Capsaicine creme is pepercreme en het paradoxale is dat deze creme verlichting kan geven bij neuropatische pjnen.  In gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studies is de doeltreffendheid van capsaïcine, lokaal bijvoorbeeld op de benen, toegepast onder vorm van een crème van 0,075%, bij diabetische neuropathie en ook bij postherpetische neuralgie aangetoond. In een studie bij patiënten met diabetische neuropathie was capsaïcine even doeltreffend als amitriptyline, maar het werd wel beter verdragen. Capsaïcine lokaal veroorzaakt soms een branderig gevoel, vooral in de eerste twee weken van de behandeling en de concentratie van 0,075% mag daarom ook nooit worden overschreden. Ook kunnen witte sokken wat rood worden, want de creme geeft wat af, ondanks dat de creme er witachtig uitziet!

Lees meer...

Anti-epileptica als pijnstillers bij neuropatische pijn

De anti-epileptische middelen kunnen ook goed ingezet worden om pijn bij neuropathie mee te behandelen. Voorbeelden zijn carbamazepine en fenytoïne, oude stoffen, die doeltreffend zijn gebleken bij diabetische neuropathie.

Voor carbamazepine is doeltreffendheid ook aangetoond bij het neuropatische syndroom van de zogenaamde trigeminusneuralgie, aangezichtspijn. De meest frequente ongewenste effecten van carbamazepine en van fenytoïne zijn mentale, motorische en visuele stoornissen, hoofdpijn, gastro-intestinale problemen, en meer zelden huidreacties en hematologische reacties.In enkele gerandomiseerde, gecontroleerde studies bleek de doeltreffendheid van gabapentine bij postherpetische neuralgie en bij diabetische neuropathie. In twee andere studies, bij patiënten met diabetische neuropathie, was gabapentine even doeltreffend als het anti-depressivum amitriptyline. 

Lees meer...

Antidepressiva bij neuropatische pijn

De ouderwetse, tricyclische antidepressiva, en met name amitriptyline en nortriptyline, kunnen gebruikt worden bij de behandeling van neuropathische pijn. In een groot aantal gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde studies zijn gunstige effecten van tricyclische antidepressiva gevonden bij pijnlijke diabetische neuropathie en ook bij andere vormen van pijnlijke neuropathievormen, zoals bijvoorbeeld de postherpetische neuralgie aangetoond. Het pijnstillende effect is niet afhankelijk van het antidepressief effect: het pijnstillende effect treedt in het algemeen sneller op (binnen de 1 à 7 dagen) en de pijnstillende dosis is lager dan voor de behandeling van depressie (de werkzame dosis van amitriptyline bij neuropatische pijn bedraagt 10-75 mg per dag). De behandeling wordt altijd gestart met een lage dosis die, indien nodig, kan worden opgedreven.

Lees meer...

Percutane electrostimulatie voor de overactieve blaas

Een overactieve blaas geeft aanleiding tot verschillende klachten. Dat kan variëren van meer dan acht keer op een dag – en vaak ook ’s nachts – moeten plassen, een plotselinge aandrang om te plassen óf volstrekt onvrijwillig urineverlies. Veel mensen praten liever niet over dit probleem maar verstoppen hun klachten achter luiers, stilzwijgen, isolement. Er zijn veel meer mensen dan we denken met een overactieve blaas die zo min mogelijk de deur uit gaan. Sporten, feestjes, café’s of een concertbezoek zijn voor patienten met een overactieve blaas een ramp. Eind oktober 2008 werd op een Amerikaans congres aandacht besteedt aan een zinvolle behandeling van de symptomen van de overactieve blaas. Het is de zogenaamde Percutaneous Tibial Nerve Stimulation (PTNS), die in Nederland slechts door enkele centra aangeboden wordt, die soelaas biedt.

Lees meer...

Moderne behandeling van neuropathie en pijn in ons expertise centrum

De behandeling van neuropathie en chronische pijnen in ons expertise centrum sluit aan bij de modernste inzichten in de neurofysiologie van het zenuwstelsel, en de behandeling die we inzetten staat bekend als Percutane electrostimulatie van de zenuwen, of percutane electromodulatie therapie (PMT). Hierbij wordt een electrische stroom door delen van het lichaam gestuurd, via een aantal naaldvormige, dunne electroden, die door de huid gestoken worden. Deze methodiek is in de VS in 2002 geaccepteerd als een reguliere en veilige behandeling van chronische pijn en pijn volgend op een  operatie of een trauma. De Amerikaanse  Food and Drug Administration (FDA) heft via de zogenaamde goedkeuringspricedure (510(k) process) in 2002 deze methode goedgekeurd. In de VS is kunnen we bij de FDA over deze methode lezen: “Percutaneous neuromodulation therapy (PNT) is indicated for the symptomatic relief and management of chronic or intractable pain and/or as an adjunct treatment in the management of post-surgical pain and post-trauma pain.” 

Lees meer...

Lange termijn effecten bij DM pijnlijke neuropathie

Er zijn ook gegevens bekend van de lange termijn effecten van zoals de universitaire onderzoekers dat noemen ‘acupunctuur analgesie’. Ingezet bij pijnlijke neuropathie ten gevolge van diabetes. Meer dan 3/4 van de behandelde patienten vond duidelijk baat bij de behandeling, en nog belangrijker, meer dan 65% kon stoppen of minderen met de pijnstillers. Aangezien de meest gebruikte pijnstillers bij pijnlijke neuropathie behoorlijk duur zijn, is dit ook kostentechnisch gezien een belangrijk resultaat! Laten we de onderzoekers aan het woord:

Lees meer...