De mislukte studie naar meridianen bij vissen
We snappen nog steeds niet wat meridianen zijn. En acupunctuurpunten. En Qi. Er zijn vele theorieën rond deze begrippen, maar een consensus is er niet.
Regelmatig worden studies gepubliceerd die aannemelijk moeten maken dat meridianen en acupunctuurpunten bestaan, en dat Qi stroomt door meridianen, maar een duidelijk beeld is er nog steeds niet. Vele studies kiezen voor een bepaalde exotische benadering, soms via de neurofysiologie, soms via de fysica, of gebruik makend van biochemische benaderingen. De studie die we hier bespreken kiest voor de vis.
Speciaal tijdschrift voor onderzoek naar meridianen en acupunctuurpunten
Er bestaat een tijdschrift dat zich uitsluitend op meridianen en acupunctuur punten richt: ‘Journal of Acupuncture and Meridian Studies’. In dat tijdschrift staan artikelen, die vermoedelijk niet peer-reviewed zijn, omdat er veelal fouten te vinden zijn. Bijvoorbeeld in een recente publicatie uit juni 2020, met als titel: ‘Effectiveness of Manual and Electrical Acupuncture for Chronic Non-specific Low Back Pain: A Randomized Controlled Trial’.
In die studie vergelijken de auteurs de effecten van normale acupunctuur en electroacupunctuur bij 60 patienten. De studie was niet geblindeerd, en er was geen placebo groep. Uiteraard werden er geen verschillen gevonden in de effectiviteit van beide behandelingen. We weten dus in het geheel niet of die effecten niet gewoon berusten op het natuurlijke beloop van de rugpijn, en het placebo effect. Dat soort studies hebben we anno 2020 echt niet meer nodig.
Een vissen studie
In dat zelfde tijdschrift wordt een studie besproken bij een doorzichtige vis, en er wordt op verschillende plaatsen kleurstof ingespoten. Op basis van de verdeling van die kleurstof in de vis, concluderen de auteurs dat er ook bij de vis meridianen zijn, die lijken op die van de mensen. Om dat aannemelijk te maken worden een groot aantal vissen afgebeeld, steeds samen met een oude Chinese afbeelding van een meridiaan. Het is een open source artikel, alle afbeeldingen zijn onder deze link te vinden.
Hiernaast een voorbeeld van de redenatie.
Je zien een blauwe lijn bij de vis van het ene pijltje naar het andere, zeg over de zijlijn van de vis tot zijn staart. Daarnaast een afbeelding van de galblaas meridiaan bij de mens. Van zijn hoofd tot zijn voet. Lijkt dat niet op elkaar? Misschien wel voor een leek, maar elke bioloog ziet meteen de fout. De voet bij de mens, daar waar de meridiaan eindigt is NIET vergelijkbaar met de staart van de vis, maar met de achterste borstvin. De staart van de vis is vergelijkbaar met het stuitje van de mens. Dus dit lijkt juist aan te geven dat de vis heel andere ‘meridianen’ heeft, namelijk die van kop naar staart lopen. De galblaas meridiaan zou bij ons bij ons staartbeen moeten eindigen als we dat net zo als een vis zouden doen…En dat doet de meridiaan niet.
Kortom, de zoveelste poging om te bewijzen dat meridianen bestaan gaat mank door een domme fout en afwezigheid van inzicht in dat deel van de biologie dat de homologie van organismen bestudeerd.
Publicatie
Zhang, Weibo, et al. “Is There Volume Transmission Along Extracellular Fluid Pathways Corresponding to the Acupuncture Meridians?.” Journal of Acupuncture and Meridian Studies 10.1 (2017): 5-19.