Grootste objectieve website voor
 complementaire en alternatieve geneeskunde

IOCOB

Home > Top menu > Neuroborreliose niet herkend…reguliere kwak?

Neuroborreliose niet herkend…reguliere kwak?

In Medisch Contact van 1 juli 2009 een schokkend verhaal van een medisch-klinisch ethicus die in 1989 een doodgereden das van de weg in de berm legde. Vele teken liepen over  dat beest. Daarna dus ook over de handen van de ethicus. En ja hoor...de ellende begon toen pas echt. De ethicus werd niet serieus genomen met al zijn klachten, die als een soort sneeuwbalreactie ontstonden en hij werd ondermeer naar de psychiater gestuurd... Brrr. Het stuk in Medisch Contact begint als volgt:

Nadat hij vijftien jaar lang voor aansteller was uitgemaakt, vond Erwin Kompanje zélf zijn diagnose: chronische neuroborreliose. Antibiotica verlosten hem daarna van zijn klachten. ‘Gewone patiënten krijgen dit veel lastiger voor elkaar, en dat baart mij grote zorgen.’

Na een huiveringwekkend verhaal van een rondgang langs allerlei specialisten, fysiotherapeut, reumatoloog, dermatoloog, neuroloog en psychiater eindigde de chronische borellia infectie toen de ethicus zelf de antibiotica ter hand nam. Hij besloot zijn stuk – goed overigens dat dat in Medisch Contact zo uitgebreid stond- met:

Ik, een medisch geschoolde wetenschapper met goede algemene kennis en sociale vaardigheden, werd door diverse specialisten als aansteller weggezet omdat er geen lichamelijke oorzaak te vinden was. Ik heb tot mijn verbijstering en verontrusting hierbij schaamteloze zelfingenomenheid van specialisten gezien. Daarnaast ervoer ik bij hen een ernstig gebrek aan moderne kennis over de pathofysiologie van paniekstoornis en wat we vroeger hyperventilatie noemden. De artsen waren nauwelijks op de hoogte van het bestaan van chronische neuroborreliose en van het feit dat de ziekte goed te behandelen is..

Dr. Erwin J.O. Kompanje, is klinisch ethicus op de intensive care, Erasmus MC Rotterdam. 

Reguliere kwak of anti-reacties?

De vraag is natuurlijk wat zit hier achter. Enerzijds nemen artsen symptomen van neuroborreliose niet serieus, en anderzijds zijn er hele cohorten patienten die menen de ziekte van Lyme te hebben op basis van allerlei vage insinueringen van bijvoorbeeld bioresonantie-therapeuten. Binnen de niet-reguliere hoek wemelt het van de sites waar je Lyme weg kan zappen of weg kan fietsen met allerlei bizarre apparaten en volgens vreemde therorieen.

Dat helpt ook niet, zodat daardoor de reguliere artsen weer denken…o God, daar heb je er weer een… 

We zijn er nog lang niet uit met de Borrelia spirocheet… 

Berichten

  1. leonard schreef:

    Dr. Kompanje stelt terecht het gebrek aan geneeskunde en geneeskunst aan de kaak waardoor hij jarenlang als aansteller werd weggezet door medische specialisten terwijl hij leed aan neuroborreliose. Met antibiotica kwam hij er van af, maar zo “gemakkelijk” gaat dat lang niet altijd. Antibotica helpen vaak niet en de patient wordt wderom in de kou gezet. Ik ben antibiotisch uitbehandeld in een officieel Lymecentrum, maar mijn neurologische klachten zijn nog gewoon aanwezig, en ik ben niet de enige. De Borrelia bacterie kan door de antibiotische behandeling, maar ook wel spontaan, een intracellulair leven gaan leiden en dan helpen antibiotica niet. Het is niet verbazingwekkend dat zulke patienten hun heil vervolgens in het complementaire circuit gaan zoeken.

  2. Richard schreef:

    captcha

    ]]>

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.