Frustratie slaat toe: publicaties niet te vertrouwen
De frustratie slaat toe. Wetenschappelijke feiten die we nodig hebben om onze patienten zo goed mogelijk te behandelen staan te wankelen. In de Lancet van 11-17 april 2009 lezen we, en we citeren letterlijk: It is deeply frustrating that we cannot trust the published literature. Zijn oude antipsychotische middelen nu even goed als, slechter dan of beter dan nieuwere (en dure) middelen. We twijfelen!!!Geschreven door een vooraanstaande Cochrane man. Hij schrijft in de Lancet een commentaar met als titel: Are new drugs for schizophrenia better than old ones?
Je zou zeggen, na honderden miljoenen euro’s en tientallen jaren onderzoek weten we dat nu wel. Mis!
De auteur begint met een samenvatting van een recent giga-overzicht op dit gebied:
Stefan Leucht and colleagues (Lancet Jan 3, p 31)1 did an impressive meta-analysis of 150 head-to-head trials of antipsychotic drugs for schizophrenia. They note that so-called second-generation drugs do not deserve this label, but they report in their Summary that four of these drugs were better than first-generation antipsychotics.
Dat klinkt duidelijk, zegt hij. Maar….hij denkt dat je dat helemaal niet mag en kan concluderen, en wel om een aantal belangrijke redenen:
First, the comparator was haloperidol, which is known to be a poor drug in 95% of the trials.
Second, selective publication of positive results is common. The paper Leucht and colleagues quote showed that the effect of antidepressant drugs was more than twice as large in published placebo-controlled trials than in similar trials that were only available on the US Food and Drug Administration website.
3 A similar study found a preponderance of per-protocol analyses in published reports, rather than the more conservative intention-to-treat analyses.4 For head-to-head comparisons, selective reporting might be an even bigger problem than for placebo-controlled trials, since positive findings—although spurious—can be worth billions of dollars in sales.
Kortom, de zogenaamde strakke resultaten uit de wetenschappelijke literatuur, daar wordt hier de haard mee aangemaakt. Iedereen kijkt weer anders naar die zogenaamde feiten. En afhankelijk van hoe je kijkt, vind je van alles.
Nou, moeten we nog inkoppen dat een beetje relativering binnen de Pure Wetenschap inmiddels echt wel op zijn plaats is? En dat het bij voortduring geproclameerde gigantische verschil tussen regulier en niet-regulier grotendeels politiek is?
Dit verhaal spreekt voor zich, lijkt ons!